My Real Life Is A Secret! charpter 2

geweldig thuis dacht ik droevig.
ik zette mijn fiets in de schuur en liep het huis binnen,
''ben thuis!'' schreeuwde ik zodra ik mijn 1e voet al op de trap had staan.
''hope,liefie kun je even komen?''schreeuwde mijn moeder vanuit de kamer terug.
liefie hoe durfen ze me zo te noemen! dacht ik boos
ik twijfelde of ik niet gewoon de trap op moest lopen en doen alsof ik het niet gehoord had.
toen ik andere voet net op de volgende trede wou zetten draaide ik me woest om met mijn handen gebald tot vuisten.
rustig, het zal vast niet zo erg zijn dacht ik,ze wouden normaal nooit met me praten.
ik liep naar de woonkamer en zette een fake smile op.
''schat,vanavond komt er een jongen eten,zou je alsjeblieft wat mooie kleren aan willen doen en niet zo opstandig zijn?''
ik opstandig tegen mijn ouders,dat is toch niets voor mij dacht ik sarcasties.
dat verlegen meisje op school was ik hier niet,teminste al mijn vader er niet was,hij heeft nogal losse handjes.
ik wreef langzaam over mijn arm waar de blauwe plekken van gister nog zaten.
''oké mam,ik zal eraan denken'' zuchte ik.
ik draaide me om en liep de kamer uit,de trap op naar mijn kamer.
de enige plaats waar ik me iets meer op me gemak voel.
de kamer was zwart met de kleinste muur fucia roze, de gordijnen zijn roze net al mijn bed,waar weer een zwart dekbed op lag.
ik ging op mijn bed zitten en liet me achter over vallen.
ik merkte dat ik dood moe was en besloot maar even te gaan slapen.
niet veel later vielen mijn ogen dicht.

''verdomme! WAKKER WORDEN'' schreewde de stem van mijn vader woedend.
ik schoot overeind en keek naar de klok,shit we gingen eten.
ik sprong mijn bed uit en liep naar de deur en deed hem open.
ik dacht dus dat mijn vader al weg was, in plaats daarvan stond hij met een rood gezicht voor mijn deuropening.
hij pakte me bij mijn arm en sleurde me mee naar benenden.
hij pakte me presies waar de blauwe plekken zaten,in mijn ogen voelde ik al tranen opborelen.
hij stopte voor de badkamer,''ga je ff opfrissen zo kun je geen gasten ontvangen'' ik liep de badkamer in en deed de deur opslot.
mijn haar zat inderdaad helemaal door de war door het slapen.
ik begon het te kammen tot het perfect in model zat.
''zo heeft hij niks meer te zeuren'' zei ik zuchtend.
ik haalde de deur van het slot en liep naar de eetkamer, waar trouwens heerlijke geuren vandaan kwamen,
je kunt veel zegen over mijn moeder maar ze kan wel koken!
toen ik in de kamer was liep ik zonder mijn vader of moeder aan te kijken naar mijn plaats en ging zitten,wachtend tot die ''O zo belangeijke'' gast er was.