{Narnia}When 2 enemies fall in love[Two hundred and ten]

De volgende ochtend werd Selena wakker na een droom over Luna en Alan, haar vader. Het deed haar adem stokken en dus moest ze naar adem happen na een hele tijd er niet meer aan te denken nadat ze wakker was geworden. Het leek wel geschiedenis, het ging vanaf het moment dat Luna en Alan elkaar ontmoetten, tot Alex en het moment dat ze uit elkaar gingen. En dan. Ze haalde schokkend adem en haar hart deed pijn. Haar moeder. Ze had haar lange, krullende haar los over haar schouders hangen en zwaaide lachend, met rimpeltjes bij haar ogen. En toen was Selena wakker geworden. Stilletjes ging ze rechtop zitten en besefte dat ze haar moeder harder miste dan ze zichzelf probeerde wijs te maken. Zìj had haar ook grootgebracht. Nee - sprak ze zichzelf tegen. Ik zou alles hier ook niet kunnen achterlaten. Narnia, pap, Alex, Lucy en al de rest die ze hier kende. En Peter ook, vooral. Toen ze aan zijn naam dacht, moest ze automatisch naar hem kijken en glimlachte. Hij lag op zijn buik te slapen, rustig, zonder nachtmerrie's en met zijn ene arm uit bed. Zijn mond stond een beetje open en daaruit haalde hij regelmatig adem. Waarover zou hij dromen? Dat was de vraag die Selena zich stelde terwijl ze zacht zijn wang streelde. Allesinds geen nachtmerrie, dat was heel zeker als je hem zo zag. Zo zachtjes mogelijk bracht ze haar gezicht bij de zijne en kuste hem heel zachtjes, met de bedoeling daarna haar vader te vinden en hem te vragen of ze kon helpen. Maar Peter opende zachtjes zijn ogen: 'S..Selena? Wat ga je doen?' en legde zijn armen om haar middel. 'Pap proberen te helpen.. Het zal wel een chaos zijn.' Hij lachte:'Oké. Wacht, ik kom mee.' 'Neenee, blijf maar slapen. ik ga wel.' Ze glimlachte naar hem. 'Ik ben wakker.' zei hij protesterend en sprong het bed uit. 'En ik ga me nu omkleden.' zei hij terwijl hij de deur opendeed en kleren meegriste. 'Dus adieu, madame.' En de deur toe. Selena kleedde zich aan en ging naar beneden, Peter haar volgend en zag haar pap al direct. 'Papa!'