Part 7

Felicia:

Ik maak me grote zorgen om Evi als haar nu iets overkomt is het mijn schuld. Kon ze maar begrijpen hoe ik me voel. Ik wil haar beschermen met mijn krachten maar zij haat het. Ik weet niet wat ik moet doen. Ik durf Evi niet onder ogen te komen. Waarom zie ik dat? Waarom kan ik mijn mond toch nooit houden? Van iedereen op aarde geef ik het meest om haar. Ze is ook de enige om wie ik geef. Moedeloos laat ik me tegen een boom zakken. Er loopt een traan over mijn wang. Opeens hoor ik iets ik verscherp mijn zintuigen. Het lukt niet zo goed als anders maar ik weet nu dat er iemand links is. Als mijn krachten optimaal hadden geweest had ik ook gemerkt dat er iemand een eindje achter me staat. Maar nu merk ik het niet op. Het volgende moment...