De dag van de dag. Ik sta klaar om te vertrekken. Ik rits mijn koffer dicht, neem het handvat en loop de kamer uit. Ik bekijk nog even heel mijn huis. Voor altijd, voor altijd nooit meer. Dit is voorbij. Ik laat zelfs een traan vallen voor dit alles. Ik loop naar de voordeur, sluit af en stap de taxi in. De motor start,ik verschiet van dat miniem geluid, ik verschiet van alles. De auto rijd de weg op. Ik zie huis voor huis voorbij gaan. Mijn ogen worden groter als ik Ava zie. Ze loopt richting deze auto, maar kan hem niet halen. Ze heeft een rugzak aan, hij is goed gevuld. Ze zwaait met haar armen deze richting uit. 'Stop' roep ik naar de chauffeur die niets doorheeft. Hij luistert naar me en gaat aan de kant staan. Even kijkt hij me vragend aan. Ik open de deur, maar sta niet op. Ava staat in de deuropening. 'Sorry' zeg ik. 'Ik wou geen afscheid nemen, dat ging me te pijn doen' zeg ik. Ze glimlacht. 'Dat hoeft niet, je bent niet van me af, ik ga met je mee' zegt ze. Haar lach is geweldig, akelig om te missen. Maar mijn lach is nog zoveel keer zo groot. 'Meen je dat?' vraag ik. 'Zie je het zitten om mee te gaan naar Amerika?' Ze knikt hevig. Duwt me opzei en stapt de auto in. Ze gooit de portier dicht en commandeert de chauffeur om verder te gaan. 'California, here we come' roept ze.
Reageer (3)
Verder
1 decennium geledenHaha, oke, nu ga ik dus ook een reactie zetten.
1 decennium geledenEindelijk, ja. Dat duurde door mij eigenlijk wel lang. Ghehe. Maarja, jij moest toch ook tevreden zijn met heel de opmaak van titel enzo.
En ik vind het eerste deel al heel mooi. Jaja.
Xx
Hehe :')
1 decennium geleden