Hoofdstuk 36

Zodra we Justin's kwade stem hoorden, keken ik en Rose elkaar aan. Sommige gasten keken nieuwsgierig naar de keuken, waar het lawaai vandaan kwam. 'Wat is daar aan de hand?' vroeg de man van het koppel die ik net bediende. 'Euh.' mijn blik gleed even snel naar de keuken voor ik antwoord gaf. 'Ik ben er vrij zeker van dat het een klein misverstand is, meneer.' zei ik zo beleefd mogelijk. 'Het zal zo wel opgelost zijn.' hij knikte, maar niet echt overtuigd. Tuurlijk, Justin klonk kwaad. 'En ik ga nu een kijkje nemen.' met een gefakete glimlach ging ik weg, op naar de keuken, waar Rose ook naar op weg was. 'Wat dòe jij hier?' Justin stond meer dan tien meter van William, met gebalde vuisten en zijn ogen staalhard. 'Dat kan ik ook van jòu zeggen.' William keek met diezelfde blik naar Justin. 'Jongens, wàt is hier aan de hand?' Ik ging tussen hen in staan, mijn armen gekruisd over elkaar. 'Werkt hìj hier?' William knikte naar Justin. Ik knikte. Rose ging bij Justin staan. 'Kén jij hém?' Justin knikte naar William. Ik knikte. 'Puh. Ik wist niet dat jij zo'n slechte connecties had, Lauryn.' Ik rolde mijn ogen. 'Wat is het probleem hier?' Rose keek van William naar Justin. Het was dan wel duidelijk dat ze Justins kant koos. 'Hij is het probleem.' Justin haalde zijn schouders op. 'He, wàt zei je?' William spande zijn spieren op en was van plan naar hem te gaan maar ik sprong voor hem. 'William, nee.' ik legde mijn handen op zijn schouders. 'Niet doen.' 'Maar ik..' 'William, ik zweer dat ik je buiten zet als jij een van hen met je vingers aanraakt. Waarom moet je nou kwaad zijn op Justin?' Hij bleef me aankijken, en ik werd er onwennig van. 'Omdat Justin me altijd dwarszat.' 'Ik zat jòu dwars? Jullie waren echt..' 'stop met kibbelen.' ik keek hen razend aan. 'Laat het gewoon.' 'Zo.' Robert duwde de deur open en we sprongen bijna in de lucht van het verschieten. 'Dat is dat voor vandaag, jullie mogen gaan.'