037

Ik kwam de school weer in en ging op zoek naar mijn tas. Ah fijn, Sas heeft hem bij de kluisjes gelegd. Ik pakte mijn tas en zag dat er een briefje op lag. Geen idee of je nog les gaat volgen want je was foetsie, maar we hebben les in 210. Oke, wat moeten we nou weer in dat lokaal? Nou ja het zal wel. Ik liep naar boven en ging naar het lokaal toe. Ik zag meneer Zheng staan voor de klas. "Gadver, ik heb al les van u gehad, wat doet u hier?" zei ik verontwaardigd. "Jullie biologie leraar is ziek, dus de komende twee uren heb je weer les van mij" zei hij grijnzend. "Kutzooi" mompelde ik en ik plofte naast Bella. Nog geen seconde later kreeg ik al een smsje. Waarom zijn jij en Sean zo laat, en waarom kijken jullie zo stom?. Jahoor, haar valt alles natuurlijk meteeen op. It's over, hij dumpte me.. No comment. "PARDON?" riep Sasja en ze sprong overeind. "Waarom zeg je dat?" vroeg de leraar verbaasd. "Nee niks" zei Sasja boos en ze pakte haar etui vast. "Dit keer gooi je hem toch niet op mijn hoofd" zei Mike bang. "Nee dit keer niet de jouwe" zei Sasja en ze gooide haar etui weg. Hij kwam met volle vaart tegen het hoofd van Sean aan. Sean draaide zich boos om naar Sasja en Sasja keek hem ook boos aan. "Oke, jullie twee vechten jullie ruzie thuis maar uit, we gaan nu verder met ons project" zei meneer Zheng. Meneer Zheng legde nog even wat uit, en ineens gooide Sean de etui terug. "Auw eikel!" riep Sasja verontwaardigd en ze gooide haar etui terug. "HEE JULLIE TWEE, RUST!" rie meneer Zheng boos. "Misschien kunt u Sean en Sasja wel in een groepje stoppen, Edward is er toch niet en de relatie tussen die twee is nogal slecht" zei Mike met een grijns. Op dat moment gebeurde er meerdere dingen tegelijk. Sasja gooide haar agenda naar Mike zijn hoofd, Sean gooide zowel zijn als Sasja haar etui naar zijn hoofd en Bella liet haar hoofd zakken op tafel. "Gaat het wel Bella?" vroeg ik zacht. "Nee" snikte ze. "Kom" zei ik en ik trok haar omhoog. We liepen samen de klas uit en ik merkte dat iedereen ons aan zat te staren. "Sukkel, nu heb je haar ook nog laten huilen" riepen Eric en Tyler tegelijk. Het was even stil in de klas en daarna hoorde ik Mike nog iets jammer in de trant van; waarom moeten jullie mij toch altijd hebben. Nou ja, het doet er ook niet toe. Bella en ik liepen naar beneden en gingen het bos in, alweer. "Vertel eens, wat is er aan de hand?" vroeg ik zacht. "Edward" zei ze zacht en terwijl ze die naam zei zag je haar gezicht pijnlijk betrekken. "Wat is er met hem?" vroeg ik. "Hij is weg" zei ze zacht en de tranen liepen over haar wangen. Ze is echt gebroken en dat doet me ergens aan denken. "Waar is hij heen?" vroeg ik en ik sloeg mijn arm om haar heen. "Ik weet het niet, hij wou me niet meer, hij dumpte me zomaar" snikte Bella. "Rustig maar, ik weet dat het nu lijkt alsof het onzin is maar ik garandeer je, het wordt beter" suste ik. "Hoe weet je dat zo zeker?" vroeg Bella snikkend. "Nou we hebben een aantal dingen gemeen" mompelde ik. "En dat is?" vroeg Bella terwijl ze naar de grond staarde. "Één, we zijn beide gedumpt door Edward, twee we zijn beide deze week gedumpt en drie we lijden allebei pijn dankzij Edward" zei ik zacht. "Wat bedoel je met we zijn allebei gedumpt? Is het uit tussen jou en Sean?" vroeg Bella verbaasd. "Jup, en dat is niet eens het ergste. Het ergste is dat ik diep van binnen nog steeds van Edward houd" zei ik zacht. "Hij heeft jou ook zo ineens gedumpt of niet?" vroeg Bella zacht. "Inderdaad" zei ik schor en er liep een traan over mijn wang. "Daarom deed je zo gemeen tegen me, je hield nog steeds van hem en ik heb hem een soort van ingepikt" mompelde Bella. "Inderdaad, en dat is niet het enige. Nu zitten we hier beide met een gebroken hart, jij een die in duizende stukjes ligt. Ik een met oude wonden een een nieuw litteken er door heen" mompelde ik. "Stelletje kneuzen dat we zijn" zuchtte Bella. "Klopt" mompelde ik. "Ik denk dat ik naar huis ga en de komende weken niet op school kom" zei Bella zacht en haar wangen werden vuurrood. "Dat heb ik ook gedaan, maar het is niet altijd het beste. Weet dat ik er voor je ben, ook al hebben we niet zo'n goede relatie met elkaar" zei ik zacht. "Dat is lief van je" zei Bella en ze stond op. We liepen samen weer het bos uit. Oke, vanaf vandaag haat ik Edward! Serieus gewoon twee keer een hart op zo'n manier breken. Dat is niet gezond en als ik hem tegen kom dan gaat het niet goed komen. Ik zweer het!