Part 4

‘Wanneer leer je nu eindelijk om je krachten in bedwang te houden!’ sis ik buiten adem tegen mijn zus.
‘Dat probeer ik maar ik kan het niet.’ zegt ze terug. Ze is totaal niet buiten adem door waarschijnlijk nog meer magie te gebruiken.
‘Je kunt het wel als je het maar probeert.” zeg ik terug.
‘Hoe kun jij dat nou weten? Jij bent normaal in tegenstelling tot mij. Jij hebt helemaal geen krachten die je in bedwang moet houden!’
Ik zeg niets ik had ze wel maar dat wist Felicia niet. Ik wou ze niet gebruiken. Ik wou niemand kwetsen. Ik kan me zelfs niet herinneren waneer ik mijn krachten het laatst heb gebruikt. Alleen dat ik toen iets vreselijks gedaan heb en dat ik dat nooit meer wil meemaken.
Maar mijn gedachten worden ruw onderbroken door Felicia die zoals altijd het allerlaatste woord wil hebben.
‘Soms heb ik het gevoel dat je mijn zus niet bent.’ zegt ze brutaal.
Geschokt kijk ik haar aan.
Dan ren ik zo hard als ik kan weg. Mijn ogen zijn gevult met tranen. Hoe kan ze dat nou zeggen?