Dead brings us together 8

Wake up! I have to leave
Om 11 uur wordt ik opnieuw wakker. Maar Bill slaapt nog. Ik ga heel voorzichtig uit zijn armen en loop stil de kamer uit. In de woonkamer zit Gustav TV te kijken maar wanneer hij mij zit zet hij de TV uit.
"Je mag verder kijken hoor. Ik ga in de keuken eten."
"Nee, het is goed. Er was toch niets op.Ik ga wel mee dan kunnen we een beetje babbelen. Ik weet nog niet veel van jou."
"In mijn saaie leventje gebeurt er niet veel hoor."
"Maar hoe heb je Bill leren kennen?"
"Gwn... op straat."
"Gwn van: Hallo, ik ben Lynn en jij bent Bil van TH!? en dan begon je te roepen?" zegt hij droog en kijkt me raar aan.
"Nee, mijn lompe voeten in samenwerking met een losse tegel waren genoeg." Gustav blijft me vragend aankijken dus ik besluit in grote lijnen het te vertellen. "Mijn vriendje is gestorven en Ellen had me meegenomen om te gaan shoppen, gewoon om mijn gedachten te verzetten. Toen we iets gaan drinken zijn hadden we een beetje ruzie omdat ik sinds Norwin weg was niet meer buitenkwam. Ik ben gewoon weg gelopen entoen ben ik gevallen. Ik stond snel recht en het drong tot mijdoor dat i kde straat niet kende.Bill had me blijkbaar zien vallen en is in zijn huis plakkers en ontsmettingsmiddel gaan halen. Bleekdat ik in zijn straat rondliep en hij heeft me verzorgt en thuisgebracht."

We babbelden nog een tijdje en toen het 15 uur was kwam Ellen de woonkamer binnen. De anderen lagen nog steeds te slapen. Een paar minuten later belde mijn moeder, ze wou dat ik naar huis ging. Omdat ik moest vertrekken besloten we de anderen wakker te maken maar ze sliepen nog heel goed. Ellen was op Tom gesprongen, Gustav had georg zijn bed uitgeduwd en ik heb een gls water in Bill zijn gezicht gegoten. Ze waren alle 3 klaarwakker maar ook wel boos. Wanneer ik hun vertel dat ik naar huis moet zijn ze al veel minder boos. Bill is zelfs zwaar teleurgesteld denk ik, maar hij probeert het niet te laten blijken. We kennen elkaar nog maar 2 dagen maar die tekst met hem schrijven heeft ons naar elkaar doen groeien en ik voel me al wat beter. De tekst ga ik vandaag nog op Norwins graf leggen zodat hij hem elke dag kan lezen en weet wat hij voor mij betekent.

De jongens hadden voorgesteld om mij thuis af te zetten, zo'n voorstel sla ik dus niet af.

Ondertussen zijn we bij mij thuis en moeten we afscheid nemen. Het is moeilijker dan ik verwacht had, de jongens vielen supergoed meen waren superlief voor mij. Ik krijg van hun allemaal een dikke knuffel. Ze stelden zelfs voor nog eens af te spreken. "En TH dan? Jullie hebben daar toch ook nog veel werk voor? Touren enz?" ik vond het super dat ze nog wouden afspreken maar TH mogen ze in geen geval verwaarlozen.
"Als we geen tijd hebbendan maken we tijd en geloof me, je bent nog niet van ons af. Dat geldt trouwens ook voor jou Ellen.Jullie zijn toffe meiden die tenminste normaal kunnen doen als julli ons zien. Het is tof dat fans zich willen laten zien en horen maarsoms zou ik toch eens willen dat ze zoals jullie waren. ratelt Tom aan 1 stuk door.