*29

"Ik ben blij dat je weer terug bent, ik heb je gemist" zei Sasja en ze liet zich in het gras vallen. Ik ging naast haar liggen en keek haar lachend aan. "Ach ja, ik heb mijn hele vakantie al verpest, dus de laatste dag kon ik wel lol gaan maken dacht ik zo" zei ik lachend. "Ja echt he, de hele vakantie was je afwezig, dus nu is het tijd om iets te gaan doen" zei Sasja en ze sprong op. "Maar ik lig net zo lekker" mompelde ik. "Je hebt de hele vakantie al gelegen dus nu is het tijd om naar het strand te gaan" zei Sasja en ze trok me overeind. "Maar, er is hier geen strand" zei ik verbaasd. "Klopt, we gaan naar La Push, Sean wil vast ook mee. En we kunnen de rest ook wel uitnodigen" riep Sasja en ze rende naar binnen. Ik sjokte maar achter haar aan, eigenlijk heb ik helemaal geen zin om naar het strand te gaan, daar is de kans groot dat ik Embry tegenkom. Maar ja, wat moet ik dan doen? Weer thuis gaan liggen en mijn leven verpesten aan die jongen? Dacht het niet. Ik ging ook maar naar binnen en zocht Sasja. "Sean gaat ook mee. Hij belt nu Mike en Eric op, ik moet de rest bellen" zei Sasja terwijl ze de bocht omgevlogen kwam. "Pas je op?" riep ik en ik sprong nog snel aan de kant. "Ja ja altijd" zei Sasja vrolijk. Ze rende wat heen en weer, pakte wat spullen bij elkaar en stond toen ineens stil. "Wat is er?" vroeg ik verbaasd. "Nee niks" mompelde ze en ze vloog weer de keuken door. "Hyperactief kind" mompelde ik en ik ging aan de tafel zitten. Ik wacht wel totdat haar energie op is, alleen dan kan ik lang wachten volgens mij...

"Chris, schiet nou op! We moeten ook nog langs jou huis hoor" riep Sasja. "Jonge rustig, je gaat niet dood van vijf minuten minder strand" mompelde ik en ik liep maar naar haar toe. Sean, Sasja en ik zouden er gewoon met zijn drieën heen rijden, de rest zouden we zien op het strand. "Serieus, wat neem je allemaal mee? We gaan niet een jaar op het strand bivakkeren" riep ik toen ik de spullen zag staan. ""Ja nou, weet ik veel. Het is handig ofzo" zei Sasja en ze stapte in de auto. Ik ging naast haar zitten en Sean ging achter in. "Weetje, ik vind je haarkleur mooi" zei Sean met een grijns en hij trok aan mijn haar. "Hee niet aan mijn haar trekken" riep ik verontwaardigd. Sean trok er nog een keer aan en liet toen mijn haar los. "Ik krijg jou nog wel" zei ik met een gemene grijns. Sean keek me even geschrokken aan en keek daarna snel naar buiten. Geen idee wat ik ga doen, waarschijnlijk niks. Maar het is leuk om hem bang te maken.

Na zo'n twintig minuten kwamen we bij mijn huis aan. "Je kan net zo goed je auto hier laten staan" zei ik tegen Sasja toen we uitstapten. "Hmm, dat is best een goed punt" zei Sasja. "Dan kan je je sleutels ook binnen laten, anders raak je ze kwijt net als laatst en ik heb geen zin om weer zo lang te zoeken" zei Sean met een chagrijnig hoofd. "Zeur niet, het duurde maar twintig minuten" mompelde Sasja. Ik liep snel naar binnen voordat het op ruzie uit zou draaien. Ik liep snel naar boven en trok mijn bikini aan. Daarna deed ik een jurkje er over heen en ging weer naar beneden. Ik stopte mijn mobiel in mijn tas en liep het huis uit. "Klaar met ruzie maken?" vroeg ik. "Jap" zeiden ze en Sasja gooide nog snel haar sleutels naar binnen. Daarna gingen we naar het strand, maar het ging best traag omdat er weer een persoon was die allemaal tassen mee moest slepen. In plaats van de normale vijf minuten deden we er dit keer dik tien minuten over, maar we waren er eindelijk. "Hehe" zuchtte Sasja en ze gooide de spullen op de grond neer. Erik,Mike,Jessica,Angela en Bella waren er ook, van Bella had ik het eigenlijk niet verwacht. Ik dacht dat ze wel bij Edward zou zijn. Nou ja, het is zo wel gezellig, lekker met zijn allen! Iedereen gooide zijn spullen op de grond. "Zullen we direct gaan zwemmen?" vroeg Mike. "Ik heb een beter idee" zei Sasja met een grijns. "En dat is?" vroeg ik lachend. "Nou, we zouden altijd nog een keer met Jake kliff duiken, we kunnen het nu doen" zei Sasja grijnzend. "Nu?" vroeg ik verbaasd. "Ja nu, nu is het nog mooi weer dus nu hebben we de kans" zei Sasja. Bijna iedereen stemde in, Bella wou niet mee dus die bleef in haar eentje op het strand. We gooiden onze kleren op de grond en liepen naar boven. "Het is best een lang stuk om te lopen" mompelde Jessica. "Ach je overleefd het wel" zei Sean en hij liep gewoon door. Jessica gaf hem een arrogante blik maar niemand reageerde er verder op. Toen we bijna boven waren hoorden we al stemmen van andere mensen. "Volgens mij hoor ik Jacob" mompelde ik. "Ik weet wel zeker dat je die hoort" zei Sasja en ze wees naar voor. "Jake!" riep ik en ik stormde op hem af. Jake keek me verbaasd aan maar opende toen zijn armen. "Christine!" riep hij en hij drukte me stevig tegen hem aan. "Je ziet er goed uit" zei hij met een grijns en hij streelde door mijn haar. "Mooie kleur he" zei ik met een brede grijns. "Klopt, maar dat was niet precies wat ik bedoelde" zei hij lachend. Ik keek hem verbaasd aan. "Je bent weer buiten en dat niet alleen, je lacht weer" zei Jacob met een grijns. Jacob liet me los en keek de rest van de groep aan. "Dus, jullie gaan ook er van af springen?" zei hij met een grijns. "Ja" zei Jessica angstig. "Ach zo eng is het niet" hoorde ik achter me. Ik kreeg kippenvel over mijn hele lichaam, dat was de stem die ik juist niet wou horen. Ik keek Jacob pijnlijk aan en hij pakte mijn hand vast. "Rustig maar" fluisterde hij. "Zullen we maar gaan springen?" vroeg Sasja snel en ze trok me naar voren. "Ja is goed, Jake kom je ik wil met jou springen" zei ik en ik pakte Jacob weer vast. Jacob sloeg zijn armen beschermend om mijn middel heen. "Ready?" vroeg hij aan Sasja. Sasja knikte en sprong snel er van af. Daarna volgend Jacob en ik. Ik begon te gillen maar voor ik het wist voelde ik het ijzige water om me heen. Door de klap van warm naar koud prikte het, maar aan de andere kant gaf het zo'n kick. Ik kwam proestend boven water en sloeg mijn armen om Jacob zijn nek heen. "Dan hoef ik niet te zwemmen" zei ik grijnzend. Ik hoorde nog meer plonzen naast ons en keek hoe ze allemaal boven kwamen. Embry kwam ook boven water en keek Jacob en mij boos aan. Tss, als er iemand recht heeft om boos te zijn ben ik het wel. "Kan je het zien?" vroeg ik boos en ik liet Jacob los. Ik zwom snel naar de kant en rende naar onze plaatsen toe. Ik plofte op mijn handdoek neer en Bella keek me geschrokken aan. "Gaat het wel?" vroeg ze zacht. "Half" mompelde ik en ik sloot mijn ogen. Waarom moet Embry er nou precies vandaag zijn? Waarom? Alleen omdat ik het accepteer, nou ja half accepteer, betekend het nog niet dat ik er overheen ben...