~43

‘Zullen we maar gaan slapen?’vraag ik gapend. Yu knikt en tilt me op. ‘Aww…’ mompelt Romeo sarcastisch. Yu schudt zijn hoofd en loopt dan met me zijn kamer in. Hij laat me op het bed zakken en mijn ogen gaan naar het raam. ‘Het is bijna volle maan…’ Fluister ik, waarom weet ik niet eens. Yu’s armen sluiten zich om mijn middel en hij legt zijn hoofd op mijn haar. ‘Inderdaad… prachtig, hè?’ Ik knik en sluit mijn ogen. Langzaam glijden Yu’s lippen naar mijn nek en hij drukt er zacht kusjes. Ik kreun, als hij zacht aan mijn oorlel likt. ‘Doe maar niet, Yu…’ fluister ik, bang om mijn beheersing te verliezen. Yu grinnikt en drukt zacht een kus op mijn lippen. ‘Ik doe toch niks? Jij maakt mij gek…’ Ik schud lachend mijn hoofd en ga met mijn rug tegen hem aan liggen. ‘Slaap lekker lieverd.’ Fluister ik en ik voel hoe zijn armen om me heen glijden. Daarna sluit ik mijn ogen en val in slaap.

De volgende dag word ik wakker door Jamie, die op het bed springt. Ik doe nog even alsof ik slaap en wanneer hij dichtbij komt grijp ik hem ineens vast. Geschrokken slaakt het kleine jongentje een gilletje. Ik lach en geef hem een dikke zoen op zijn kruin. Er wordt zacht gegrinnikt. Ik kijk geschrokken op. Rose staat in de deuropening naar ons te kijken. Een ongemakkelijk gevoel bekruipt me. Dit was de enige plek waar ik me kon ontspannen en nu komt Rose hier ook binnenvallen! Yu loopt ook binnen en kijkt me vragend aan. Ik schud mijn hoofd. ‘Misschien is het beter als je zoontje zich bij je liefje voegt. Ik moet even met je praten.’Ik knik en Yu steekt zijn hand naar Jamie uit. Gelijk springt Jamie op en rent naar Yu. Ze lopen samen de deur uit. Zodra de deur dicht zit, laat Rose zich op het bed vallen. ‘Vannacht,’fluistert ze en ze speelt met een lok van mijn haar. Ik negeer het en kijk haar niet begrijpend aan. ‘Vanavond gaat Yu aan zijn nieuwe leven beginnen.’ Mijn ogen worden enorm. ‘Waarom vannacht?’ fluister ik met een droge keel. Rose lacht en laat de lok los. ‘Een wijze oude vampier vertelde me, dat als je een vampier maakt in het licht van de volle maan hij of zij minder lijdt, of was het nou meer. Ik kan het me niet meer zo goed herinneren.’ Mijn ogen gaan geschrokken naar Rose en daarna naar mijn knieën. ‘Wat als hij meer lijdt?’ Rose lacht. ‘Dat risico moeten we nemen. Of wil jij hem de kans ontnemen, om hem met zo min mogelijk lijden te veranderen?’ Ik kijk vastberaden op. ‘Nee, dat wil ik niet…’ Rose grijnst en staat op. ‘Mooi, dan zie ik jullie rond middernacht. Vertel jij het hem?’ Ik zeg niets en hoor haar uiteindelijk vertrekken. Verslagen kijk ik naar mijn knieën. Ik merk pas dat er iemand binnen komt, als ik twee armen om mijn buik voel. ‘Liefje, wat is er?’ In een trance kijk ik op en zie Yu, maar ook Romeo en Shin. Het geluid van de tv klinkt zacht op de achtergrond. Een kinderprogramma. Ik kijk Yu verslagen in zijn ogen. ‘Je krijgt je zin… Dit is je laatste dag als mens.’ Gelijk slaat Yu zijn armen om me heen. ‘Waarom per se vannacht?’ vraagt Romeo me aarzelend. Ik bijt aarzelend op mijn lip. ‘Omdat de volle maan effect heeft op de verandering…’ ‘Een goede of een slechte?’ Ik haal onwetend mijn schouders op en kijk daarna naar Yu. ‘Het spijt me, er is een kans dat je nog erger gaat lijden…’ Yu knuffelt me en drukt een kus op mijn haar. ‘Dat maakt me niets uit.’ Zijn bloedgeur dringt mijn neus in en ik duw hem zacht een stuk van me af. Hij snapt het en lijkt daardoor nog gelukkiger. ‘Dan zien we jullie een paar dagen niet, hè?’ vraagt Shin. Ik knik. ‘Beter van niet…’ Romeo kijkt Yu aan. Hij vindt dit echt niet leuk. ‘Jullie twee gaan de hele dag samenblijven en dingen doen die Yu hierna niet meer kan. Dat is zijn straf. Ik wil jullie niet meer zien tot half 12 vannacht, begrepen?’ De jongens grijnzen elkaar aan en knikken dan. ‘Shin? Kun jij dan voor mij op Jamie passen de komende paar dagen?’ Shin knikt en glimlacht naar me. ‘Gaan jullie twee nog, of moet ik jullie het huis uittrappen?’ mompel ik en ik kijk Romeo en Yu streng aan. Romeo lacht. ‘Je hoorde je vriendin Yu, meekomen jij!’ Yu lacht komt overeind en drukt een kus op mijn haar. ‘Tot vanavond dan, lieverd.’ Ik knik en kijk hoe ze de deur uitlopen. Shin staat ook op. ‘Ik neem Jamie vandaag ook wel. Je krijgt vast een paar zware avonden.’ Ik knik langzaam en dankbaar en volg Shin met mijn ogen. Als hij weg is laat ik me weer vallen. Mijn lichaam voelt zo zwak, dat ik alleen nog maar kan denken. De laatste dag voor hem als mens Mijn ogen vullen zich langzaam met tranen. Dit voelt zo verkeerd…