Deel 45

Naomi POV.
Joe rende naar de deur en hij liep recht in mijn val want ik had de deur op slot gedaan toen Joe nog onder water was, ik wist gewoon dat hij daar naartoe zou gaan en dat hij zou gaan vluchten zo zijn jongens nu eenmaal. Joe trekte maar aan de deur en kreeg hem maar niet open. "hij is op slot dus heeft heeft geen nut" zei ik met een glimlach. "Weet je je bent nu wel eng" zei Joe en glimlachte terug. Net op dat moment hoorde dat de telefoon ging in de huiskamer. "je hebt geluk maar ik pak je nog wel terug" zei ik. Ik liep richting de deur en Joe ging snel opzij. Ik stak de sleutel in het slot en ik keek nog even naar links waar Joe stond. "Wat? Ik moest je er toch bij laten?" vroeg Joe. "Ja wat jij wilt" zei ik en ik wist dat hij bang was. Ik liep verder naar binnen en pakte de telefoon van tafel en ging op de bank zitten.

"Hallo met Naomi Sheckler" zei ik.
"Heet Naomi met Maria" zei Maria.
"Hee waar bel je voor?" vroeg ik.
"Ik belde om te zeggen dat we een goede ziekenhuis hebben gevonden en dat je er morgen naartoe moet" zei Maria.
"Dat konden jullie toch ook zeggen als jullie thuis komen?" vroeg ik.
"Dat is het punt nou we komen vannacht niet thuis we gaan in een hotel overnachten omdat we te ver van huis zijn" zei Maria.
"Nou oke dan, ik zie jullie morgen wel, bel morgen maar hoelaat, waar en wanneer ik bij het ziekenhuis moet zijn" zei ik.
"Oke maar ik hang weer doeg" zei Maria.
"Oke doeii" zei ik en ik hing weer op.

"Wie was dat?" vroeg Joe die eindelijk naar binnen kwam lopen. "Durf je nu wel naar binnen?" vroeg ik. "Niet grappig nu even serieus wie was dat?" vroeg Joe. "Dat was Maria, ze komen vannacht niet thuis omdat ze te ver van huis zijn dus ze overnachten in een hotel en ze belde dat ze een ziekenhuis voor me hebben gevonden" zei ik. Joe kwam naast me zitten en keek hem aan. "Wat?" vroeg Joe. "Niks hoor" zei ik. "Waarom kijk je me zo aan?" vroeg Joe weer. "Gewoon vind ik leuk" zei ik. "Hmm doe maar niet het is eng" zei Joe en keek naar de tv terwijl die uit is.