30. Rain and a brokenheart.

Maaike pov.:

Bill reed door met zijn wagen en ik sloeg een andere straat in. Het was nu echt aan het stortregenen en het donderde heel erg. Ik kon mijn eigen hoofd wel inslaan. Waarom durfde ik hem niet zeggen dat ik hem graag zag? Waarom had ik het lef niet? Als hij het wist, zou hij er misschien rekening mee kunnen houden, dat hij me misschien niet meer zo veel mag aanraken ofzo? Maar misschien is het beter dat hij het niet weet. Straks wilde hij geen vrienden meer zijn met me. Wilde hij niets meer met me temaken hebben. Dat wilde ik niet, ik wilde bij hem blijven. Na over dit te denken was het vast beter dat ik er over zweeg tegen hem. De krop van daarnet zat nog altijd in mijn keel. Ik moest hard stampen om vooruit te komen in de stortregen. Ik kon het niet meer houden. Tranen liepen over mijn wangen, maar dat kon je niet zien door de regen die over mijn gezicht liep. “Ik hou van je Bill!” riep ik plots uit. ik snikte. Komaan Maaike, verman jezelf. Doe niet zo kinderachtig! Dacht ik. Nog klonk er een donderslag aan de hemel. Ik was door en door nat. Ik had geweigerd om in te stappen bij Bill in de auto. Domme geit dat ik ben. Ik bedoel, straks was hij boos omdat ik zo gereageerd had. Ik beet op mijn onderlip terwijl de tranen en regendruppels nog steeds over mijn gezicht liepen.

Na nog 10 minuten te hebben gefietst in de gietende regen kwam ik thuis aan. Zuipnat duwde ik mijn fiets de garage binnen en liep door naar de gang. Ik trapte mijn zwarte adidas schoenen uit, zelfs mijn sokken waren door en door nat. De regendruppels liepen van mijn haar langs mijn gezicht naar beneden. Ik bibberde van de kou en toen kwam mijn moeder de gang ingewandeld. “ Ik heb je proberen te bellen om te vragen of papa niet achter je moest komen maar je nam niet op.” Zei ze. “ Ook goede avond mama, en ik zat vast al op mijn fiets toen.” Antwoordde ik. Ze keek me bezorgd aan. “Is er iets?” vroeg ze. Ik schrok. Mama kon ook altijd zien als er iets was. nu had ik geen zin om te vertellen waarom ik me slecht voelde dus verzon ik maar een smoesje. “Nee,hoor, ik heb gewoon koud van de regen en ben moe van de training.” “O, wel dan heb ik goed nieuws voor je.” Zei ze en ze glimlachte. Ik keek haar raar aan. Er moest nu wel een groot wonder gebeuren om me gelukkig te krijgen. “ Ik heb het bad al laten vollopen met warm water en er staat in pizza in de oven.” Ik keek mama aan en zei : “ Bedankt dat je het bad al hebt laten vollopen, dan ben ik voor een 3de keer gedoucht vandaag.” “Ach, het is om warm te krijgen meisje, doe weer eens niet zo negatief.” Zei ze. Ik knikte, ik wist dat mama ook maar wilde goed doen. “ Oké, dank u mama.” Zei ik en ik gaf haar een kus. “ Maar euh..” ging ik verder. Ze keek me aan. “ Ik heb niet echt honger.” Vertelde ik haar. Ik had gewoon geen zin om te eten nu. Ik wilde gewoon even in bad zitten en dan naar bed gaan. Mama fronste haar wenkbrauwen en zei: “ Je moet toch iets eten?” “Ach, laat maar mama. Geeft die pizza nog maar aan papa, die krijgt hem wel op.” En ik gaf mama mijn rugzak. “Er zitten 4 nieuwe turnpakken in.” Zei ik “ Maar ik denk dat die nu wel nat zullen zijn.” Mama knikte en zei dat ze ze in de droogkast ging steken. Ik lachte en liep de trap op.

Ik deed de badkamerdeur open. Hm, het was lekker warm in de badkamer. Ik legde mijn pyjama op het krukje die naast de wastafel stond en mijn gsm legde ik net naast het bad, zoals ik altijd deed. Ik deed mijn natte kleren uit, nam een paar handdoeken en liet me toen langzaam in het bad glijden.