26. New leotards !

Ik opende de deur en stapte de sportzaal binnen. Irina was al binnen en had de stereo-installatie al klaargezet. Samen trippelden ik en Friedolien naar de matten. Irina keek plots achter haar en zei : “ Begin maar alvast met de training, jullie kunnen je al op warmen meisjes.” Ik en Friedolien knikten en begonnen samen rondjes te lopen rond de zaal. Daarna begonnen we ons te stretchen. Terwijl we dat deden kwam Irina naar ons toe gewandeld en zei : “ Binnen een paar dagen is het zover. Dan is het terug ‘ The World Championship Mie’.” Het kriebelde alweer toen ze het zei. Ik had er wel zin in, ik wilde deze competitie winnen! Ondertussen lag ik in spagaat en wisselde ik eens van been. “We hebben lang en veel getraind hiervoor, en ik hoop op goede resultaten.” Ze keek van mij naar Friedolien. “ Maaike, ik heb besloten, om jou in deze competitie nog geen knots te laten doen, er moet nog wat aangewerkt worden en ik denk niet dat het zal lukken tegen dan.” Ze keek me streng aan. “ Oké, coach.” Zei ik. Ik snapte haar aan de ene kant wel, en eigenlijk vond ik het niet zo erg dat ik geen knots mocht doen. Ze had gelijk, ik moest er nog veel aan werken. “ Ik roep jullie straks bij me, want we hebben nieuwe turnpakjes binnen gekregen. Jullie krijgen elk 4 nieuwe om aan te doen binnen een paar dagen.” Ging Irina verder. Ik en Friedolien keken elkaar aan met glinster oogjes. Nieuwe turnpakken! Dat wilde zeggen dat er nieuwe tuigen waren ook. En niets was zo leuk om met nieuwe tuigen te oefenen en te schitteren op wedstrijden met nieuwe turnpakken. “Warm jullie nu maar verder op. Tegen dat jullie gedaan hebben liggen de turnpakken klaar en de nieuwe tuigen natuurlijk ook.” Ze keek ons nog eens aan en vroeg of het oké was. ik en Friedolien knikten uitbundig en warmden ons verder op.

Na nog wat te hebben gestretcht liepen we naar het begin van de mat en begonnen we met van de ene kant, naar de andere kant van de mat koprollen te maken, overslagen en radslagen. Na een goed half uur waren we klaar. We zagen Irina de turnpakken uithalen en openleggen. Het kriebelde in mijn buik, en dit keer kwam het niet door Bill. Ik en Friedolien liepen bijna naar de tafel. “ Wauw!” riep ik uit. “ Ze zijn echt keimooi!” “ Inderdaad.” Stemde Friedolien in met mij. Irina lachte en zei : “ Ik wist wel dat ik de goede keuzes had gemaakt. Deze zijn voor jou Friedolien.” En ze wees 4 turnpakken aan. “ Cool!” riep ze uit en ze nam een turnpak en bestudeerde die. “ En deze zijn voor jou Maaike.” Ging Irina verder en ze toonde me mijn turnpakken. Ik greep mijn turnpakken vast en bestudeerde ze ook 1 voor 1. “ Ik ga even de nieuwe tuigen halen, dan kan je er meteen mee oefenen.” Zei Irina. We knikten allebei en bestudeerden ook elkaars turnpakken.

Niet veel later kwam Irina binnen met 2 nieuwe linten, 1 paar knotsen, 1 touw,2 nieuwe ballen en 2 nieuwe hoepels. Ik klapte in mijn handen van blijdschap. “Man dat eigenlijk zoiets ‘dom’ je blij kan maken.” Lachte ik. “Ik snap wat je bedoeld.” Zei Friedolien. We legden onze nieuwe turnpakken aan de kant en hielpen Irina met de tuigen. Nu werd ook duidelijk welk turnpak voor welk tuig bedoeld was, want je tuig had meestal hetzelfde kleur van je turnpak. Als we de tuigen hadden uitgepakt konden we aan de slag. Ik en Friedolien mochten beginnen aan de opwarming met de tuigen en daarna onze routines oefenen. Elk op z’n beurt mochten we dan op onze routine muziek dansen. Het was een leuke training, Irina was goed gezind, en dan verlopen de trainingen meestal vrij vlot. We hadden uren getraind, en na afloop liepen we met onze nieuwe turnpakken naar de kleedkamer.