19.

Ik word door drie paar ogen aangestaard, en eigenlijk word ik er best wel bang van. 'Uhm, is er iets te zien of zo?' vraag ik wat verbaasd terwijl ik naar mijn kleren kijk. Nope, niets te zien. 'Je was in slaap gevallen.' klinkt er uit Bills mond en als ik naast me kijk, zie ik hoe zijn gezicht verdacht dichtbij is en voel ik hoe zijn arm rond me heen geslagen is. Ik word rood en verontschuldig me tegenover Bill. Hij vertelt me dat het geen probleem is en dat ik mag slapen als dat nodig is. Natuurlijk wordt ik daardoor nog roder, en probeer ik mijn aandacht op iets anders te vestigen. Natuurlijk is dat op mijn zusje. Die kijkt me met een veel betekende blik aan. Ik draai met mijn ogen en kijk dan naar Tom, die zit grijnzend naar Bill en mij te kijken. Okay nee, daarop kan ik mijn aandacht niet vestigen. Ik zucht en bestudeer de woonkamer dan maar. Hij is best mooi en netjes, voor twee jongens. Dan zie ik mijn glas cola staan en neem meteen een slok ervan. Alsof het een wonder is dat ik drink, wordt ik nog steeds door alle drie aangestaard. 'Zeg wat hebben jullie?' vraag ik wat verbaasd. 'Niets, niets.' hoor ik van naast mij komen. Ik trek men schouders op en staar dan terug door de kamer. Uren verstrijken en ik hoor heel vaag Friedolien, Tom en Bill praten, maar waar hun gesprek over gaat weet ik niet. En hoe dom ik natuurlijk weer kan zijn, beginnen mijn ogen opnieuw zwaar te worden en val ik al gauw terug in slaap, op Bills schouder.