♥. I will show you my sunbeams. ♥ #27

‘Weet je,’ zeg ik tegen Kakashi.
Hij kijkt me aan. ‘Nee. Maar je gaat het me nu vast vertellen.’
Ik geef hem een droge blik. ‘Ik ben nu veel nerveuzer dan bij mijn eigen examen.’
Kakashi grinnikt. ‘Echt waar? Je zou nu toch vertrouwen in deze drie moeten hebben.’
Ik knik langzaam. ‘Dat heb ik ook. Maar toch. Dat examen is…’
‘bijna onmogelijk,’ maakt Kakashi mijn zin af.
Ik knik. ‘Precies.’
Ik sta samen met Kakashi voor het gebouw van het Chuunin-examen. De kandidaten die het eerste deel van het examen gehaald hebben, zijn allemaal in het bos. Ook Naruto, Sakura en Sasuke.
‘Misschien kun je beter naar huis gaan Sayuri. Je hebt de afgelopen nacht amper geslapen zei je en dit examen duurt nog drie dagen. Je ziet eruit alsof je ieder moment om kan vallen.’
Ik schud koppig mijn hoofd. ‘Nee! Ik blijf hier. Als er iets gebeurd dan… Nou ja, dan wil ik hier zijn.’
Kakashi zucht. ‘Mens. Jij bent zo koppig.’
Ik grijns naar Kakashi. Moet hij zeggen. Toch vind ik het echt heerlijk om hem weer om me heen te hebben. Ja, het klinkt gek. Maar mijn vader en ik zijn twee handen op één buik. En ik heb het gevoel dat het alleen maar sterker gaat worden.
‘Hé jongens!’
Kakashi en ik draaien ons om en zien Asuma op zijn dooie gemak aan komen sloffen. Natuurlijk met een enorme rookwolk om zijn gezicht.
‘Hé Asuma,’ glimlach ik.
Asuma grijnst. ‘Blij dat jij niet in dat bos zit?’
Ik glimlach maar mijn gedachten dwalen af naar Naruto, Sakura en Sasuke. Hoe zou het met ze gaan? Mijn maag krimpt als ik eraan denk dat een van hen iets overkomt. Als ik er aan denk dat Sasuke misschien… Ik schud mijn hoofd .Rot toch op. Dat joch is sterk. Hij kan dit aan! Ik zucht zacht. Dat hoop ik tenminste.