Ch. 46 Danslessen

FAITH POV

Ik zit op mijn kamer, alleen. Draco is, samen met zijn ouders, ergens naar toe. Niet dat ik het erg vind, is alleen zijn is ook wel leuk en zij moeten natuurlijk ook nog een gezinnetje kunnen blijven zonder mij er altijd bij te moeten betrekken. Mijn blik is gericht op de muur tegenover me. Die muur hangt onder de foto’s van vrienden en familie. Tegen die muur staat ook mijn bureau. Het geluid van de deurbel galmt door het hele huis. Zo snel als mijn benen me kunnen dragen loop ik naar de deur. Zodra ik die open doe zie ik bruine haren, met witte sneeuwvlokjes, met er onder een paar prachtige bruine ogen. ‘Hey schatje’ ik druk mijn lippen op die van hem, die ongelofelijk koud zijn. Ik trek hem letterlijk het huis in. ‘Je mag je jas jas, sjaal en schoenen aan mij geven’ ik glimlach.

Samen met Blaise zit ik op de bank, hij is onder tussen al terug helemaal opgewarmt. ‘Je bent een schatje’ zijn hand gaat door mijn haar heen en snel drukt hij een kusje op mijn kruin. ‘Jij ook’ mijn armen hangen rond zijn middel. Misschien is dit niet de meest comfortabele positie maar zolang ik tegen hem mag liggen maakt het me niet uit. ‘Al een jurk voor het bal gekoch’ ‘Ja’ ‘Mag ik het zien?’ ‘Nee’ ‘Toe nou?’ ‘Nee’ ik geef hem een por in zijn zij. ‘Het is toch mooi?’ ‘Ja, natuurlijk’ ‘Welke kleur?’ ‘Zwart met wit, maar dat is het enigste dat ik zeg’ ‘Ik ben er zeker van dat het je prachtig staat’ ik word een beetje rood en zorg ervoor dat ik, als het al mogelijk is, nog dichter tegen hem ga liggen. ‘Mag ik iets drinken?’ ‘Natuurlijk’ met een rood hoofd sta ik op. Waarom had ik dat daarstraks niet gevraagt? Oh ja, mijn concentratie was toen bij zijn lippen. ‘Is warme chocolademelk goed?’ ‘Ja’ hij slaagt zijn armen rond mijn middel en legt zijn hoofd op mijn schouder. Ik steek de chocomelk in de microgolf om te zorgen dat hij warm wordt.

Met zijn vinger haalt hij alle chocomelk, die op mijn bovenlip hangt, van mijn gezicht af. ‘Is het lekker?’ hij knikt. ‘Kan je eigenlijk wel dansen?’ de vraag is eruit voor dat ik er erg in had. Hij grijnst, schuift zijn stoel achteruit en steekt zijn hand naar me uit. ‘Wilt u met me dansen?’ ik glimlach en pak zijn hand aan. Hij trekt me recht. Niet veel later heb ik het gevoel dat we aan het zweven zijn. ‘Van wie heb je dat geleerd?’ ‘Mijn moeder’ hij grijnst. ‘Ze wou dat haar zoon goed opgevoed zou worden. Ik moest een echte heer worden. En daar hoort dus ook bij dat ik zou moeten leren dansen’ ‘Wel ik ben heel erg blij dat je moeder je dat geleerd heeft. Want ikzelf ben een ongelofelijk slechte danser’ ‘Je valt nog wel mee’ ‘Heb je dan al zoveel danspartners gehad?’ ‘Ik wil niet opscheppen’ ik lach. Mijn hoofd leg ik tegen zijn borstkas, die rustig op en neer gaat.

‘Blaise!’ Draco’s stem galt door de hele ruimte heen. ‘Draco’ ze schudden elkaars hand. ‘Mevrouw en meneer Malfidus’ Blaise maakt een of andere rare buiging. ‘Dag Blaise. Faith hoe is het vandaag geweest?’ samen met mevrouw Malfidus wandel ik naar de bank waar ik vertel wat ik vandaag gedaan heb en zij vertelt wat zij, meneer Malfidus en Draco gedaan hebben vandaag. Uit mijn ooghoeken zie ik Blaise en Draco druk tegen elkaar pratent. ‘Ik wou dat Draco kon dansen’ ‘Kan hij dat dan niet?’ ik zie haar hoofd schudden. ‘Misschien moet Blaise het hem leren’ ‘Ja, misschien wel’ ze lijkt mijn voorstel geweldig te vinden. ‘Moeder? Mag Blaise hier blijven slapen?’ Draco staat nu pal achter me. ‘Ja, maar alleen op één voorwaard’ ‘En dat is?’ ‘Dat Blaise jou leert dansen’ ik probeer mijn gezicht zo serieus mogelijk te houden. ‘Ik kan dansen’ het gezicht van mevrouw Malfidus betrekt een beetje. ‘Dat weet ik lieverd, maar je kan misschien nog beter. En daarmee kan Blaise je helpen’ haar gezicht staat zo serieus dat iedereen haar zou geloven, zelfs Draco. ‘Dan kan je Sky verbazen’ doe ik er nog een schepje boven op. Dat geeft natuurlijk de doorslag. ‘Oké’ hij trekt Blaise mee aan zijn hand naar de ‘balzaal’. ‘Faith!’ ik schud mijn hoofd en ga de twee jongens achterna. ‘Ja?’ ik stop als ik in de deuropening staan. Blaise pakt mijn hand vast en niet veel later vliegen we over de vloer, mijn ogen zijn vast gehaakt aan die van hem. Ik heb zelfs niet door dat de muziek stopt. ‘Jongens! Ik ben de gene die moet leren dansen’ er zit duidelijk irritatie in de stem van Draco. ‘Sorry’ we stoppen met dansen. ‘Faith? Wil jij even Draco’s danspartner zijn?’ met smekende ogen kijkt Blaise me aan. Een zucht laat ik ontsnappen en knik dan maar. Want ik heb serieus geen zin om met een lastige Draco opgeschept te zitten. Geloof me dat is waarschijnlijk een van de ergste dingen die je kunt hebben een Draco die lastig is. Goed voor de mensheid dat er maar één Draco Malfidus bestaat. Doordat ik verzonken ben in gedachten merk ik niet dat de twee jongens me aan staren. ‘Faith?’ Draco’s hand zwaait voor mijn ogen heen en weer. ‘Ja?’ ‘Kunnen we gaan dansen?’ ‘Natuurlijk’ ik schud mijn hoofd even en zet mijn armen in de perfecte positie. Het dansen met Blaise is stukken makkelijker maar toch lukt het redelijk goed met Draco. Het enige minpunt is dat hij soms op mijn tenen stapt.

Samen met Blaise wandel ik over het perron heen, hopend dat we snel de trein in kunnen. Overal staan kinderen afscheid te nemen van hun ouders. ‘Vervelende rotkinderen’ Blaise duwt mijn zijn arm een paar eerstejaartjes aan de kant. Alle drie kijken ze ons verschrikt na. ‘Van vriendelijkheid ga je niet dood hoor’ Blaise moppert wat. Met een zwier belanden onze koffers op het rek boven de banken. ‘Ik ben een Zwadderaar voor iets’ daar heeft hij misschien wel een punt. ‘Waarom zit jij eigenlijk in Zwaderich?’ Blaise kijkt me vragend aan. Ik haal mijn schouders op. ‘Ik heb geen flauw idee’ Blaise drukt een kus op mijn lippen en niet veel later stroomt de coupé vol.