~ 29

Ik besluit om naar Lara en Dion te gaan. Tranen stromen inmiddels over mijn wangen. Ik kan mijn emoties niet in bedwing houden. Ik bel aan en Lara doet de deur open. ‘Is het waar?’ ik knik en ze omhelst mij meteen. Ze laat mij verder binnen en begint mij te troosten. Het gaat langs mij heen. Ik kan het niet bevatten, mijn droom zou uitkomen maar hij spatte nog harder uiteen. Ik mag van Lara bij haar blijven logeren maar ik wil ze eigenlijk niet lastig vallen. Mijn mobiel gaat. Cristiano belt. Ik zucht eens diep. ‘Hier heb ik zo geen zin in.’ Met tegenzin neem ik op. ‘Kan ik met je praten?’ vraagt hij verdrietig. ‘Nee. Veel plezier en zorg goed voor Seth.’ Zeg ik en ik hang weer op. De hele dag door ben ik van slag en ik besluit om vroeg naar bed te gaan. Ik lig op bed maar daar komt het weer. Ik ren naar de wc. Waarom dit ook nog? Ik loop weer terug en probeer te gaan slapen. Mijn gedachten zijn bij Cristiano. Hoe kon hij? Is dit de eerste keer dat hij dit doet? Langzaamaan zakken mijn ogen dicht en bevind ik me in dromenland.

Ik wordt gewekt door Lara. ‘Hoe voel je je?’ vraagt ze. ‘Slecht, ik ben misselijk. En mijn stemming veranderd om de minuut.’ Ze kijkt mij met grote ogen aan. ‘Wat zei je?’ Ik begin het te herhalen. ‘Dat meen je niet toch?’ Ik kijk haar raar aan. ‘Ik meen het wel.’ Ze kijkt naar mijn buik. ‘Dat had je ook met Seth.’ Stamelt ze dan. Ik kijk haar met nog grotere ogen aan dan zij mij. ‘Wat? Nee dat kan niet.’ Ik begin te lachen. ‘Ik zou toch maar een test doen.’ Zegt ze dan. Hevig schud ik mijn hoofd. Dit kan niet. Anders wordt mijn grootste nachtmerrie werkelijkheid. Lara kijkt mij aan vol medelijden. ‘Ik haal wel een test voor je anders?’ Ik knik. Ik wil het niet zelf halen, dat kan ik niet. Ik trek mijn kleding aan en voel dat er iets in mijn zak zit. Ik graai erin en haal de sleutel eruit. De sleutel van de kast met mijn jurk. Gisteren heb ik er nog naar gekeken en nu is het voorbij. Met tranen in mijn ogen loop ik naar beneden en Dion kijkt mij ook al medelevend aan. ‘Is het goed als ik koffie pak?’ Vraag ik hem dan maar. ‘Natuurlijk.’ Hoor ik uit de woonkamer. Ik pak een kopje en schenk wat koffie in. Ik neem een slok en ontspan al een beetje meer. Dan komt Lara weer binnen. ‘Ik heb er een.’ Zegt ze en overhandigt mij de test. Ik pak hem aan. ‘Daar gaan we dan.’ Zeg ik en ik loop naar het toilet. Ik loop er weer uit. ‘En nu maar wachten.’ Zeg ik. Ik ga op de bank zitten en houd de test in mijn hand. Deze paar minuten lijken wel uren en ik wilde dat het voorbij was. Ik kijk er heel voorzichtig op. Ik zie het plusje al staan en tranen beginnen te lopen. ‘Is het.. Ben je?’ stottert Lara. Het enige wat ik kan doen is knikken en ze vliegt om mijn nek. ‘En nog een kind zonder vader.’ Zeg ik en moet er eigenlijk om lachen. ‘Wat ben ik toch goed bezig.’ Mijn lach maakt weer plaats voor tranen.

Dezelfde middag word ik opgebeld door de moeder van Cristiano. Ze vertelt mij dat hij bij haar is en al de hele tijd aan het huilen is. ‘Eigen schuld.’ Zeg ik. ‘Oh, ik heb nog iets voor Cristiano. Ik kom het vanmiddag wel langsbrengen. Anders kan die nog niet met dat meisje trouwen.’ Zeg ik dan. ‘Ik wil niet met dat stomme wijf trouwen maar met haar.’ Hoor ik Cristiano op de achtergrond.