*27

"Wat is er aan de hand?" vroeg Jacob terwijl hij tussen mij en Sasja in ging zitten. "Dat" zei ik schor en ik wees naar Embry en Mara. Ik voelde de tranen in mijn ogen prikken maar ik wou niet huilen. Jacob stond boos op en liep in de richting van Embry. Hij trok Embry en Mara ruw uit elkaar en begon te schreeuwen. Wij zaten te ver weg van hun om het gesprek te kunnen horen, maar één ding was duidelijk; Jacob was woedend. Ik zag Embry nog wat tegenstribbelen maar dat maakte voor Jake niks uit. Ineens voelde ik een hand van iemand op mijn wang. Ik keek naast me en zag dat het Sasja was. "Niet huilen Chris" mompelde ze. "Ik wil ook niet huilen, maar wat moet ik dan? Deze dag had perfect moeten worden! Maar nee hoor ik mag natuurlijk geen perfecte verjaardag. Die van mij moet natuurlijk weer eindigen als een drama, als een hel" snikte ik. "Rustig Chris, laat je niet kennen. Embry moet niet zien dat jij verdriet van hem hebt, dat verdiend die eikel niet" zei Sasja en ze veegde mijn tranen weg. "Kom we gaan gewoon even een stukje lopen, maar wel uit de buurt van Embry" zei Sasja en ze trok me mee.

Embry POV.

"He ik ga even wat drinken pakken, wil je ook?" vroeg ik terwijl ik opstond. "Ja lekker, doe maar cola" zei Christine met een glimlach. Ik drukte een kus op haar voorhoofd en liep weg. Ik houd echt van haar, serieus. Maar soms begin ik toch te twijfelen. Ze is zo close met Jake, soms vertrouw ik het gewoon niet. En dat terwijl Jake mijn beste vriend is. "Hee" hoorde ik achter me. Ik draaide me om en zag een van de vriendinnen van Christine staan. "Hai, Mara is het toch?" zei ik en ik schonk haar een glimlach. Het meisje werd een beetje rood. "Ja klopt, en wat was jou naam ook al weer?" vroeg ze zacht en haar wangen werden nog roder. "Embry is de naam" zei ik met een glimlach. Ik streelde haar over haar wang. "Vind je het hier leuk?" vroeg ik terwijl ik haar aandachtig bestudeerde. Ze ziet er best goed uit, ze heeft een mooi lichaam. Ze is niet te dun, maar ze is zeker niet stevig, ze heeft gewoon een mooie perfecte bouw. "Ja hoor, ik vind het leuk om Christine weer te zien" zei ze met een glimlach. Als ze glimlachte kreeg ze van die schattige kuiltjes in haar wangen. Ik weet niet wat er met me gebeurde maar ik kreeg de neiging om haar te zoenen. Ik had een kriebelend gevoel in mijn buik, het gevoel wat ik tot nu toe alleen nog maar bij Christine heb gehad. Ik legde mijn hand op haar wang en keek haar diep in haar ogen aan. Mara kwam dichterbij staan en hield haar gezicht vlak voor die van mij. Eigenlijk zou ik nu weg moeten gaan, ik kan Christine dit niet aandoen. Maar de drang is te groot! Ik drukte mijn lippen op die van Mara en legde langzaam mijn handen om haar middel heen. Mara sloeg haar armen om mijn nek heen en greep met een van haar handen mijn haar vast. De zoen begon onschuldig maar werd steeds vuriger. Ik voelde hoe haar tong een spelletje met mijn tong speelde en ik ging er verder op in. Ik trok haar nog dichter tegen mijn lichaam aan en schoof mijn handen naar haar kont. Ik kneep er zachtjes in en trok daarna mijn lippen los. "Je zoent goed" fluisterde Mara. "Hmm" was het enige wat ik zei en ik drukte mijn lippen weer op die van haar. Ik opende mijn mond en streelde met mijn tong de lippen van Mara. Mara opende haar mond en de zoen ging verder. Ineens werd ik met een harde ruk weggetrokken. Ik opende mijn ogen en keek Jacob geschrokken aan. "WAT BEN JIJ AAN HET DOEN?" riep hij boos. "Eh.." mompelde ik maar meer kon ik ook niet zeggen. "WIE DENK JE VERDOMME WEL NIET DAT JE BENT? EEN OF ANDERE KONING DIE GEWOON MET ELK MEISJE KAN ZOENEN?!" vervolgde Jake. "EN DAN NOG IETS! IK DACHT DAT JIJ ZO GOED BEVRIEND WAS MET CHRISTINE!" riep Jake naar Mara. "Eh ja" mompelde ze. "NOU WAAROM STA JE DAN MET HAAR VRIENDJE TE ZOENEN? ACHTERLIJKE BITCH DAT JE BENT! ZO IETS FLIK JE TOCH NIET? DAT DOE JE ZELFS NIET ALS JE GEWOON BEVRIEND MET IEMAND BENT. MAAR JIJ! JIJ BENT VERDOMME EEN GOEDE VRIENDIN EN JE FLIKT ZO IETS! HOE KUN JE?" riep Jacob. Ik zag dat de tranen in Mara haar ogen sprongen. "Jake zo is het genoeg" siste ik. "Nu ga je het ook nog opnemen voor die bitch?" zei Jake zacht. Ik keek hem boos aan. "Serieus, ik heb me in je vergist Embry. Wat ben jij een grote eikel serieus. Ik weet niet waarom je dit gedaan hebt ook al heb ik wel een vermoeden. Waarschijnlijk is dit weer een van je waanideeën. Jij denkt dat ik iets heb met Christine, maar niet iedereen is zo ziek als dat jij bent. Niet iedereen gaat vreemd en naait zijn eigen vrienden waar ze bij staan. Serieus ik walg van je Embry en ik hoef je niet meer te zien" siste Jacob en hij liep woedend weg. "Jij bent het vriendje van Christine?" zei Mara verbaasd. "Oh kom op, je gaat me niet vertellen dat je het niet wist" zei ik. "Nou om heel eerlijk te zijn, ik wist het niet" mompelde ze en ze liep weg. Fijn, nu ben ik hier alleen. En dat door mijn stomme fout. Ik kan maar beter naar huis gaan maar no way dat ik langs het kampvuur ga waar iedereen zit. Ik ga wel door het bos, het maakt me niet uit dat er de laatste tijd mensen verdwijnen door van die beren ofzo. Misschien is het maar beter als ik verdwijn..