Hoofdstuk 1

Je loopt door de lange gangen van het ziekenhuis op weg naar de eerste hulp. Je bent zuster onder commando van Docter Carlisle Cullen. Ongeveer elke andere verpleegster geilt op hem, voor jou is hij meer een suiker oompje, en zo ruikt ie ook, enorme zoet, als het zoetste snoepje uit de trommel. Niet dat je dat niet mag.... Hij is inderdaad knap.
En daar staat hij, met twee andere mannelijke... snoepjes, ook al zo zoet. Een jongen van jou leeftijd met koperbruin haar en een jonge man met honingblond haar. Hij ruikt zelfs naar honing. Hmmmm rijst in honing. Je likt onwillekeurig langs je lippen. "Ah Tezzieh, daar was je dus. Dit zijn mijn zonen Jasper en Edward" zei Carlisle. Je schud de ahnden van beide heren. Somehow Edward staat je niet aan. Jasper echter,je slaat er haast sijl van achter over. En dan valt de dollar, zij waren gister bij de buur op bezoek. Jasper sluit z'n ogen kortstondig. Dan kijkt hij naar Carlisle. "Ga maar vast naar de post, ik kom je zo achterna" zegt Carlisle. Je knikt en loopt de hoek om, maar blijft dan staan.

Ze praten over je. "Ze is" begint Edward. "Een dochter van de maan, dat weet ik Edward" zegt Carlisle streng. "Maar ze ruikt niet zoals Jacobs wolven" Jaspers stem is als een fluistering, en dan dat zuiderlijke accent, je krijgt de neiging the gillen, maar je bijt p je lippen. "Ze is ook geen van hen" zegt Edward bijtend. Jasper zucht. "Aach Edward, daar is Bella, ga maar" zegt Carlisle om de vrede te bewarden. Je hoord voetstappen van je weglopen. "Het is een alles overheersende geur. Ik ruikt het bloed van de mensen niet eens meer" zegt Jasper. "Jah, dat hebbenw e hier allemaal als Tezzieh er is" geeft Carlisle toe. Vampiers dus he. Je loopt naar het kantoortje.

Je wacht op Carlisle achter z'n rommelige