0.07

Ik kwam eindelijk bij Pearl aan, zo’n stuk lopen op hakken is nou niet echt bepaald voetvriendelijk. Ik klopte op de deur en na een paar seconden ging de deur al open. “Pearlie” zei ik met een grijns. “Wow, jij ziet er mooi uit” zei Pearl geschockeerd. “Is dit een compliment of zie ik er normaal gesproken lelijk uit?” vroeg ik. “Compliment, je bent nu nog mooier dan normaal” zei ze met een grijns. “En dat waren precies de woorden die ik wou horen” zei ik lachend. “Zullen we nog even naar boven gaan voordat we gaan eten?” vroeg Pearl. Ik knikte en volgde haar de trap op. We gingen haar kamer in en zoals altijd schrok ik weer van het aantal posters wat er hing. Pearl is echt gek van Fernando Torres en Ibrahim Afellay dus haar hele kamer hangt vol, maar dan ook echt vol met posters van die twee. “Ik snap nog steeds niet wat je in Torres ziet hoor” mompelde ik en ik liet me op haar bed vallen. “Ach ja, ieder zijn eigen keuze” zei Pearl en ze keek ‘verliefd’ naar de poster van Torres. “Oke, als Nederland een keer tegen Spanje moet neem ik je mee” zei ik met een grijns. “AAAAH” riep Pearl en ze begon op en neer te springen. “Dat is echt zo vet!” riep ze. “Rustig aan madame, straks wordt ik doof en ga je dus niet mee” zei ik en ik stak mijn tong uit. Pearl hield direct haar mond. Zo los je dat op! “Waarom ging jij eigenlijk niet mee met je ouders en broer naar de wedstrijd?” vroeg ik verbaasd. “Ja ik weet niet, ik was laatst al met jou geweest dus ze hadden geen zin om nog een kaartje voor me te kopen” zei Pearl en ze haalde haar schouders op. Ik wou nog wat zeggen maar ik werd onderbroken door wat geschreeuw van beneden. “Pearl, Amy! ETEN!” riep haar moeder naar boven. “Oeh nice, ik heb honger” zei Pearl en ze ging snel naar beneden. Ik ging snel achter haar aan, ook al is dat best lastig op hakken. We liepen de keuken in en gingen aan tafel zitten. “Wow wat zie jij er netjes en mooi uit” zei Jason, de broer van Pearl. “Duh, dat is toch logisch! Ze is een voetbalvrouw vriendin ding geval” zei Pearl. “Hou het maar op vriendin, ik ben geen ding geval” mompelde ik. “Wat zie je eigenlijk in die gast?” vroeg Jason. “Wat zie jij eigenlijk in jou vriendinnetje?” vroeg ik arrogant. “Ja nou eh..” mompelde Jason. “Dat dacht ik ook” zei ik en ik gaf Jason een knipoog. Jason werd rood en keek snel de andere kant op. “Waarom lukt het jou wel om hem in een keer stil te krijgen?” vroeg Pearl verontwaardigd. “Ach ja je hebt het of je hebt het niet” zei ik met een grijns. “En jij hebt het” zei Pearl lachend. “Precies” zei ik met een grijns. Pearl haar moeder zette het eten op tafel en we begonnen met eten.

“Wij moeten niet deze ingang hebben maar die” zei ik tegen Pearl terwijl ik een ingang aanwees. “En waarom hebben jullie niet dezelfde ingang?” vroeg Pearl haar vader verbaasd. “Omdat wij andere en betere plekken hebben denk ik” zei ik en ik haalde mijn schouders op. “Ah, begrijpelijk” zei hij. “En waarom hebben jullie betere plekken?” vroeg Jason boos. “Eh, Amy en Robin. Duh” zei Pearl. “Ohja, is ook zo” mompelde hij. “Nou Pearl we zien je vanavond wel bij de auto. Amy rijd jij ook mee terug?” vroeg Pearl haar moeder. “Nee, ik rijd met Robin mee” zei ik met een glimlach. “Logisch. Nou ja veel plezier” zei ze. “Dankje maar ik weet niet hoe laat ik bij de auto ben hoor mam. Ik denk dat ik even wacht totdat Robin er is” zei Pearl. “Is goed meid, dat is wel zo veilig voor Amy” zei haar moeder en ze liepen naar hun ingang. “Kom op Pearlie” zei ik en ik trok haar mee naar onze ingang. Het was wel druk dus het duurde een tijdje voordat we bij onze plekken waren, maar de plekken die we hadden waren echt perfect! “Weetje, ik houd van je, dankzij jou kan ik alles vet goed zien” zei Pearl met een grijns.”Gelukkig maar” zei ik en ik stak mijn tong uit. Daarna concentreerde ik me op de wedstrijd want daar waren we tenslotte voor gekomen.

“Robin is wel over zijn ‘dipje’ heen he” zei Pearl toen we het stadion uitliepen. “Wat bedoel je?” vroeg ik niet begrijpend. “Nou met het WK was hij er niet echt bij, maar nu is hij weer de Robin die we kennen. Hij scoort veel, is goed aanwezig tijdens de wedstrijd en speelt perfect” zei Pearl. “Nou zo slecht was hij niet tijdens het WK hoor” zei ik verdedigend. “Dat bedoel ik ook niet, ik probeer alleen maar te zeggen dat het nu gewoon lijkt alsof hij weer lekker in zijn vel zit” zei Pearl met een glimlach. “Ah oke” zei ik lachend. “Het is wel zo, en buiten dat om hij heeft gewoon gescoord” zei Pearl met een grijns. “Ehm, Robin had twee keer gescoord hoor” zei ik. “Oh ja, maar ik had het over Ibrahim, Robin is zo verledentijd” zei Pearl met een grijns. Ik rolde met mijn ogen en keek de andere kant op. Voor haar is hij misschien verledentijd maar voor mij is hij toch echt de toekomst. “Wat zullen we gaan doen?” vroeg Pearl verveeld. “Weet ik niet, mensen kijken?” vroeg ik. “Ja dat is leuk!” zei Pearl lachend. “Zie je die man daar. Zijn neus is net zo groot als de slurf van een olifant. En zijn haar lijkt op een vogelnest” zei Pearl lachend. De man keek boos in onze richting. “Misschien moet je het iets zachter zeggen” zei ik lachend. “SORRY” riep Pearl naar de man. Hij stak zijn middelvinger op en liep door. “Ik denk niet dat hij je zo aardig vind” zei ik lachend. “Ach ja op naar de volgende” zei Pearl met een grijns. “Oeh daar! Daar lopen twee knappe jongens” zei Pearl met een grijns. “Waar?” vroeg ik verbaasd en ik keek achter me. “Niet daar!” zei Pearl. “Nou waar wel dan?” vroeg ik verbaasd. “Hier” hoorde ik naast me en ik kreeg een kus op mijn wang. “Robin!” zei ik grijnzend en ik drukte een kus op zijn lippen. Ik keek naast hem en zag Ibrahim staan. Ah, dat is dus knappe jongen nummer twee. “He Amy, ik ga naar de auto, mijn ouders zitten te wachten. Ik zie je morgen wel!” zei Pearl en ze liep weg. “Doei!” riep Ibrahim haar achterna. Pearl draaide nog even om en zwaaide naar ons. “Nou ik ga ook, zie je later” zei Ibrahim en hij liep naar zijn auto. “Zullen wij ook maar gaan?” fluisterde Robin. “Is goed” zei ik en ik drukte nog even een kus op Robin zijn mond. “Ik hou van je” fluisterde ik. “Hou ook van jou” zei Robin en hij pakte mijn hand vast. We liepen hand in hand richting de auto. Robin maakte de auto open en gooide zijn sporttas in de kofferbak. Daarna stapten we beide in en hij reed weg. “Nou wat moest je me vertellen?” vroeg Robin nieuwsgierig.