~32

‘Yu…Ik…’ Yu kijkt me aan en ik kom overeind. Op mijn knieën ga ik voor hem zitten. Yu komt ook overeind en gaat in kleermakers zit zitten. ‘Wat is er liefje?’ Fluistert Yu en hij strijkt langs mijn wang. Ik huiver. Ik durf niks te zeggen, maar ik moet wel. Ik kan het niet meer verbergen. Ik mag hem gewoon niet meer voorliegen. ‘Yu... I-ik.’ Stotter ik. Ik kan geen woord meer uitbrengen, zo nerveus ben ik. ‘Haal adem en zeg het, lieverd.’ Ik haal diep adem zoals Yu zei en wil beginnen, maar ik krijg de kans niet. ‘Mama, ik ben moe…’ Geschrokken kijk ik om. Jamie kijkt slaperig naar me en wrijft met zijn vuistje in zijn ogen. Ik zucht en wenk hem. Het kleine jongentje rent op me af en klimt op het bed. Na gegaapt te hebben klimt hij onder de dekens naast Yu. Jamie kijkt zijn vader aan en gaat dan uiteindelijk dicht tegen hem aan liggen. Yu’s wenkbrauwen gaan omhoog en ik voel hoe mijn maag samentrekt. Zou hij Jamie weg duwen? Integendeel hij trekt zijn zoontje dicht tegen zich aan en drukt een kus op zijn haar. Jamie geeuwt en speelt even met zijn lippiercing, terwijl hij naar Yu kijkt. Na een tijdje besluit hij, dat hij te moe is om iets te zeggen. Hij legt zijn hoofd op zijn borst. Dat kan hij nu, omdat Yu naar beneden is geschoven en helemaal plat ligt. Mijn zoontje sluit zijn ogen en Yu wenst hem welterusten. Ik kijk ze vertederd aan. Tranen vullen mijn ogen en ik ga aan de andere kant van Yu liggen. Mijn gezicht druk ik tegen Yu’s arm en ik voel hoe mijn traan over zijn arm verspreidt. ’Kira? Wat is er?’Fluistert Yu zacht, om Jamie niet wakker te maken. Zonder er over na te denken, fluister ik wat ik denk. ‘Ik ben gewoon zo blij, dat je zo goed met je zoon omgaat. En dat Jamie jouw ook accepteert.’Geschrokken om wat ik er uit heb geflapt, sla ik mijn hand voor mijn mond. Yu’s ogen sperren open en kijkt mij aan en daarna naar Jamie. Na een paar keer knipperen, weet hij weer wat te zeggen. ‘Even terug. Herhaal eens wat je net zei.’ Ik zucht en kom weer overeind. Ik ga op mijn knieën voor hem zitten en strijk even langs zijn wang. Ik ben niet bang meer. Helemaal niet meer. ‘Jamie is jouw zoon, Yu.’ Fluister ik. Yu knippert een paar keer met zijn ogen en wrijft daarna in ze. ‘Damn, serieus?’ Ik knik en druk een kus op zijn wang. Gelukkig laat hij het toe. ‘Het spijt me. Sorry, dat ik loog. Sorry, dat ik het voor je verzweeg, maar ik was bang.’ Yu drukt zijn lippen tegen de mijne en strijkt me over mijn wang. ‘Stil maar, Ik ben niet boos op je. Ik houd van je. Het is alleen, ik zou willen dat je het eerder had verteld. Maar ergens snap ik ook wel dat je het niet durfde.’ Ik knik opgelucht en kijk naar Jamie die rustig ligt te slapen. Ik ben nog steeds een beetje trillerig. Ik ben gewoon zo bang, dat Yu ineens opstaat en zegt: ‘sorry, maar ik ga je niet helpen.’ Yu ziet me kijken en legt Jamie, waar hij zijn arm omheen had geslagen, weer neer. Nu komt het. Ik kijk weg, maar Yu loopt niet weg. Hij trekt me dicht tegen zich aan en zoent me. Langzaam likt hij langs mijn lip en ik sla mijn armen om zijn nek. Mijn tong glijdt zijn mond in en ik speel even met de zijne. Yu’s geur vult mijn neus en ik besluit de zoen te breken. Mijn ogen ontmoeten die van Yu. ‘Ik laat je niet meer gaan Kira, niet nog eens.’ Ik glimlach opgelucht en knuffel Yu voorzichtig. Rustig gaat hij weer liggen en strijkt even langs Jamie’s wang. Ik ga tegen hem aanliggen en zucht tevreden. ‘Weet je wat ik me alleen afvraag?’ Fluistert Yu na een tijdje. Ik kijk op en schud mijn hoofd. ‘Blijft Jamie altijd mens?’ Ik kijk triest weg en schud mijn hoofd. ‘Nee, op zijn 18de is zijn tijd op. Dan wordt hij vampier.’Voor het eerst sinds lange tijd, kijkt Yu weer met een doffe blik in zijn ogen. Wat zou ik graag willen weten wat er in zijn hoofd omgaat. ‘Wat is er liefje?’ Yu schudt zijn hoofd. ‘Niks maak je maar geen zorgen en ga slapen.’ Ik knik en leg mijn hoofd naast die van Jamie op zijn borst. Rustig sluit ik mijn ogen en geniet van Yu’s hand die door mijn haar strijkt. Dan val ik langzaam in slaap.