Douchen

"EMMETT, Ik schrik me halfdood!" Roep ik boos. Hij begon keihard te lachen en flikkerde op de grond. Dan opeens krijg ik een idee. "Edward? Zijn we nog op het terein van Zweinstein." Vraag ik. Hij knikte naar me en ik krijg een gemene grijns op mijn gezicht. Ik steek mijn hand gebiedend op met de palm naar boven en iedereen keek me raar aan. Een paar seconden later kwam mijn toverstok van de trap naar beneden vliegen. Een truk die ik van Prof. Perkamentus heb geleerd. Ik richtte hem op Emmett en riep: "Levicorpus." Met een schreeuw werd hij aan zijn enkel de lucht in gehesen en Edward en Jasper lagen helemaal in een deuk. Ik stond op en liep rustig naar Emmett toe. Ik knielde toen ik voor hem stond, zodat hij op ooghoogte was. "Dat krijg je ervan als je mij uitlacht." Grinnikte ik. Toen kwam Carlisle opeens binnen. Hij liep een krant te lezen en liep langs mij en Emmett, terwijl hij "Hey jongens." mompelde. ik keek hem heel vaag aan en toen stopte hij opeens. Hij draaide zich om en keek vaag naar mij en Emmett. Jasper en Edward, die net waren gestopt met lachen, gingen weer helemaal stuk. Nu begon ik ook te lachen. Toen liep Carlisle met een droge blik door naar de keuken. Nu begonnen we met z'n alle te lachen, zelfs Emmett deed mee. Daarna keek hij me met puppyogen aan en vroeg: "Wil je me alsjeblieft naar beneden halen?" Ik keek hem argwanend aan en hij zuchtte. "Dan zal ik je neit meer uitlachen." Ik begon weer te lachen en knikte. Ik ging weer staan, richtte mijn toverstok op Emmett en riep: "Liberacorpus." Hij viel weer naar beneden en stond binnen een seconde rechtop. Het volgende moment stond hij met een enorme grijns voor mijn neus. Ik begon te grijnzen terwijl ik mijn toverstok weer op hem richtte en een paar latijnse woorden mompelde. Het volgende moment was zijn huid niet bleek maar hel-roze. Jasper en Edward begonnen weer te bulderen van het lachen en Demy deed vrolijk met ze mee, terwijl Emmett verbaasd naar zijn handen keek. Even later kwamen Rosalie en Alice binnen. Ze keken even naar Emmett, maar kregen toen ook de slappe lach. "Als je beloofd geen wraakacties te houden, maak ik je weer normaal." Lachte ik. Emmett knikte, nog steeds stom verbaasd, en ik zei te tegenvloek. Zijn huid werd weer normaal en hardgrondig vloekend liep hij weg. "Alice zou jij Sam even wat kleding willen geven dan breng ik haar terug naar Zweinstein." Zei Edward nog steeds lachend. Alice knikte, greep mijn pols en sleurde me naar boven. Ze gooide een deur open en duwde me de kamer binnen. Mijn mond viel weidopen, ik stond in een enorme badkamer. "Ga jij douchen, dan pak ik wat kleding voor je." Riep Alice nog voor ze de deur dichtgooide en wegliep. Ik zuchtte, maar begon me toch uit te kleden. Ik zette ondertussen de douche aan en wachtte tot hij op temperatuur was. Ik stapte eronder en begon me te wassen. De deur ging weer open en ik keek om het hoekje van de muur, die de douche afscheidde van de rest van de badkamer. Ze legde wat kleding en een paar laarzen neer, daarna liep ze naar de kast en pakte er een grote handdoek uit, ze legde die bij de kleding neer en wilde weer weg lopen. "Bedankt, Alice." Riep ik nog voor ze weer weg was, ze draaide zich nog even om in de deur opening en glimlachtte naar me. Ik zette de douche uit en liep om het muurtje heen. Ik wilde de handdoek pakken, maar greep mis. Hij viel op de grond. Ik bukte en pakte hem op, toen ik overeind kwam begon ik te gillen, vlak voor mijn neus hing een enorme spin. De deur werd opengegooid en ik pakte met een knalrood hoofd de, weer gevallen, handdoek op en hield hem voor me. In de deuropening stond...