Night before going back to school

Ik sta op en moet moeite doen om niet te trillen. Jacob kijkt me vragend aan.
'Ik ga naar het huisje,' verklaar ik en begin al te rennen. Jacob haalt me met gemak in.
'Ik breng je wel,' oppert hij met een gigantische glimlach op zijn gezicht. Zijn witte tanden schitteren in het licht van de maan, en ik voel het flappen van vlindervleugels in mijn onderbuik. Ik schud mijn hoofd, en bots daardoor bijna tegen een boom aan. Jacob ligt dubbel van het lachen.
'Kijk uit waar je rent, Ness!' schreeuwt hij.
Ik negeer hem en ren verder, tot ik op de plek kom waar het kleine houte hutje staat.
Ik kom tot stilstand en draai me om naar Jacob.
Ik zwaai naar hem.
'Dag Jake!'
'Dag Nessie!'
Ik glimlach en ga naar binnen.
Daar zitten Edward en Bella te wachten.
Edward's ogen zijn zwart, maar ik weet niet of dat van de dorst, of zijn humeur is.
Ik schud mijn hoofd en onderdruk een geeuw.
Het nadeel, en eigelijk is het ook wel een voordeel, is dat ik wél kan slapen, omdat ik ook half mens ben.
'Mam, pap,' verkondig ik. 'Ik ga naar bed.'
'Wacht even, Renesmee.' Dat is Bella.
Ze gaat zich verzitten, kijkt eerst naar Edward en dan naar mij.
'Ja, Bella?'
Bella kijkt raar als ik haar voornaam gebruik, maar herrinert zich dan in wat voor situatie we ons nu verkeren.
Ze knikt. 'Goedzo. Je weet dus dat we morgen weer allemaal terug naar school gaan?'
Ze huivert, en ik grijns. Ik weet dat ze niet staat te springen om daar weer heen terug te gaan. Terug naar de starende blikken.
Edward reageert er nauwelijks meer op. Hij is al tig keer naar school geweest.
'Nou,' vervolgt Bella haar verhaal. 'We zullen ons normaal moeten gedragen en..'
'Ja, ja, ja' onderbreek ik haar. 'Ma- Bella, dat snap ik ook wel.'
Ik buig mijn hoofd en onderdruk weer een geeuw.
'Mag ik nu naar bed?'
Bella zucht en Edward onderdrukt een lach. Zijn ogen zijn al iets lichter. Hij staat op en loopt me achterna naar mijn kamer.
Als ik onder de dekens leg, kust hij mijn voorhoofd.
'Je hebt je wilskracht nodig voor morgen, Nessie. Ik weet dat je makkelijker weerstand biedt tegen bloed. Maar door zoveel mensen kom je misschiens in de ... verleiding.'
Ik huiver en praat zo zacht mogelijk. 'En mama?'
Edward zucht. 'Dat moeten we nog aanzien. Maar je moeder heeft nog nooit iemand iets aan gedaan, evenmin als jij.'
Hij knijpt me in mijn neus en glimlacht.
'Slaap lekker, Nessie.'
'Slaap lekker, Pa- Edward.'