~29

Ik kijk Yu in zijn ogen en strijk hem over zijn wang. Zijn ademhaling is kalm, rustig. ‘Wat is nou dat vreselijke?’Vraagt hij zacht. ‘Je geur is overal. En dat moet ik verdoezelen. Dat kan maar op een manier: ik moet met bloed op mijn lippen terug komen. Alsof ik gegeten heb, dat leid ze wel af. En aangezien ik zelf niks heb…’Yu knikt en tilt mijn kin op. ‘Neem zoveel je wilt.’Ik strjk over zijn warme wangen en kijk eens goed in zijn ogen. Ze staan tot mijn verbazing dof. Waarom kijkt hij zo? ‘Wat is er Yu?’De zwartharige jongen schudt zijn hoofd. ‘Er is niks. Bijt me nou maar.’ Dat deed pijn. Hij zei het zo koud en kil dat ik er rillingen van krijg. ‘Ja, laat ik dat maar doen.’fluister ik vechtend tegen mijn tranen. Rustig duw ik Yu tegen de muur. Even kijk ik in zijn prachtige, nog steeds doffe, ogen. Ik tril helemaal, maar op dit moment ben ik niet bang dat ik de controle verlies. Nee, ik ben bezorgd om Yu. Die slaat ondertussen zijn ogen naar de hemel. Zachtjes druk ik een kusje in zijn nek. Daarna zet ik mijn tanden in zijn huid. Bloed welt op uit de gaten en angstig neem ik een slok. Het smaakt heerlijk, net zo lekker als in mijn herinnering. Na nog een slok wil ik wegtrekken, maar Yu houdt me tegen. ‘Ik zei: neem zoveel je wilt.’Mijn ogen vliegen naar de zijne. Zijn doffe blik heeft weer een beetje vuur terug gekregen. De tranen die in mijn ogen stonden, vinden een weg naar buiten. Zijn hand ligt lichtjes op mijn achterhoofd, maar ik trek toch weg. Zijn nek is besmeurd met zijn bloed, net als mijn lippen en jurk. ‘Dat was alles dat je nodig had?’ Vraagt Yu me zacht en lichtelijk verbaasd. Ik schud eerlijk mijn hoofd. ‘Nee, niet wat ik nodig had. Wel wat ik wilde.’Yu kijkt me vragend aan en schud zijn hoofd. Ik kijk hem ook aan. ‘Weltrusten…’ fluister ik na een tijdje. Ik kus hem niet. Het zal vast niet lekker smaken met al dat bloed. Yu knikt naar me en doet, wat ik niet deed. Hij zoent me vol op mijn bebloede lippen. ‘Weltrusten, my vampire valentine.’ Fluistert hij en hij likt zijn lip af. Dan loopt hij weg. Ik Kijk hem verbaasd en vooral met een rood hoofd na. Terwijl hij verder en verder de nacht in loopt. Even denk ik aan zijn doffe blik. Wat was er met hem aan de hand? Voelde hij zich niet lekker of zo?