Part One
Het 'leven' op zich mooi,
Tot je mijn wereld leert kennen.
Het was tien uur in de avond. Ik zat bij mijn beste vriendin op haar kamer.
We hadden de hele avond plezier gehad.
Maar op een gegeven moment kreeg ik een rilling, een gevoel. Ik hoorde nietsmeer en kreeg de tranen in mijn ogen. Ik voelde mijn GSM trillen.
'He, poppemie!'
"Iets in zijn stem was anders.
'Liefje, maak je klaar,ik kom je binnnen 5 minuten halen'
'wat waarom papa?'
'Dat vertel ik je zometeen wel'
Dit waren de vijf verschrikkelijkste minuten uit mijn leven.
De bel ging, ik wist al wie het was.
Rosalie riep me. 'Natasja, je vader is er.'
Ik liep de trap af.
Ik stond zo stil als ik maar kon,
papa had tranen in zijn ogen.
'Papa?'
'Natasja' begon hij
'Er is iets met mama.
Zijn blik was gericht op zijn schoenen.
Hij veegde een ontsnapte traan weg.
Ik zette een stap naar achter.
'Wat is er met mama?'
Ik balde mijn vuisten.'
'Mama is dood'
Hij keek me met zijn rode ogen aan.
Ik viel op mijn knieën terwijl ik de tranen over mijn wangen voelde lopen.
Vanf toen was mijn leven veranderd.
De kracht van het leven was mij aprupt afgenomen.
Reageer (3)
moooooooi
verder
1 decennium geledenleuk leuk leuk verder xxx
1 decennium geledenLiefjee, hij is zooo goed Ö
1 decennium geledenVerder x