Hoofdstuk 19

'stormy.. stormy..haal me hier uit' fluisterde iemand in mijn oor. Ik stond meteen recht op in bed en keek om me heen, er was niemand hier, maar toch, ik hoorde toch iemand naar me fluisteren. Ik keek naar buiten en zag al dat iedereen naar zijn ontbijt tafel liep.
Ik stond op en kleedde me om en liep ook naar buiten. Ik voelde gewoon dat iedereen naar me keek, maar ik negeerde het en zocht mijn tafel op.
'hee slaapkop' hoorde ik iemand zeggen. Ik draaide me om en zag voor me de meest knappe jongen staan. 'hee vissekop' zei ik lachend tegen Percy en hij ging tegen over me zitten en pakte een sandwich van de tafel. 'ligt het aan mij of ben ik het gesprek van vandaag' zei ik en bestudeerde mijn eten. ' je houd er toch van om in de spotlight te staan' zei hij en keek me duivels aan. ' ja natuurlijk houd ik daarvan vissekop, maar wel als ik weet waarom' zei ik en nu was het mijn beurt om duivels te kijken. ' je bent de dochter van 'zeus, Stormy daarom kijken ze' zei hij. ' nou wat een feest' zei ik en nam een stuk van mijn cracker. ' je vind het niet echt leuk hier he' zei hij en keek me serieus aan. Ik haalde mijn schouders op en zei 'percy, ik ben iemand die van feesten houd en niet van vechten' ' dat weet ik Stormy' zei hij en pakte mijn hand.
' zo en wat zijn jullie aan het doen?' vroeg Annabel en keek ons aan, ik trok mijn hand weg en keek dr niet aan. ' we zijn aan het ontbijten zoals iedereen ' zei ik licht geïrriteerd. 'rusitg maar dochtertje van Zeus' zei ze pissig. ' lieverdje van me, deze tafel is bedoeld voor de zonen en dochters van Zeus, poseidon of hades, en jij bent toevallig de dochter van Athena dus beter Rot je ff een eind op' zei ik lief en keek dr met volle haat aan. Ze trok haar mond open om wat te zeggen, maar Chiron schraapte zijn keel ter aankondiging dat hij wat wou mededelen. Iedereen keek hem aan en annabel was al terug naar haar eigen soort. Morgen houden we een feest der bevrijding van de goden en godinnen door Zeus. Zei chiron en hij liep weg.
Ik keek Perrcy aan, ' nou dat word lachen' zei ik ' en owja, de goden en godinnen komen ook' zei Chiron lachend en liep weg. Ik rolde met mijn ogen en stond op en liep weg om te gaan helpen met de voorbereidingen.
Het was al laat in de avond dus liep ik naar mijn huis om te gaan slapen, eenmaal in mijn bedje, hoorde ik dat gefluister weer dat erin de ochtend ook was. 'stormy.. Stormy.. Stormy... Bevrijd me ' fluisterde het, en ik wist zeke dat het gefluister met de wind mee kwam. Ik voelde een aanwezigheid, er streelde een soort hand over mijn wang het was een lichte aanraking. ' bevrijd me stomry' zei de stem weer. 'van wat' fluisterdde ik terug, ' van deze plek stormy' zei het weer. ' wie ben je ?' vroeg ik ' ik ben het stormy, je opa' fluisterde het. ' me opa? ' zei ik. ' maar mijn opa woont gewoon in new York hoor' zei ik. ' van je vaders kant Stormy' fluisterde het. Ik voelde me verstijven. 'maar hoe' antwoorde ik. 'bevrijd me stormy, je vader is een slechte man.' ' niet waar ' zei ik protesterend. 'jawel stormy, dat weet jij ook, hij heeft je moede in de steek gelaten en jou, hij kwam me nooit opzoeken stormy' ik wist dat die gelijk had. 'bevrijd me stormy' fluisterde de stem weer. ' maar waar ben je dan' fluisterde ik terug. ' ik zit opgesloten bij je oom hades stormy' ik slikte, ik wist donders goed dat hades de god was van de onderwereld. ' maar hoe kom ik daar en hoe kom ik langs mijn oom?" fluisterde ik terug. " morgen is iedereen hier, zorg dat je weg komt en ik wijs je de weg stormy' fluisterde de stem en weg was het. Ik voelde dat de aanwezigheid verdwenen was.