#9.

Helaas konden Lana en Mirco niet lang blijven. "Neem gerust je vriendje mee", zei Mirco al knipoogend voordat ze vertrokken. Lana keek spontaan naar Bill, terwijl Mirco zijn ogen eerst naar Tom schoten en pas daarna naar Bill. Hij vroeg zich vast af wie er aan mijn arm zou verschijnen op hun huwelijk. Ik wist dat mijn zus het antwoord allang wist. Ze beloofde me om meer contact te houden en ik hoopte dat ze die belofte niet zou breken. Terwijl ik nakeek hoe hun auto de lange oprijlaan afreed, zocht de tweeling hun weg naar de keuken. Het drong tot me door dat mijn maag ook wel wat te eten lustte. Er was al een halve boterham verdwenen in Bill's mond toen ik binnenkwam. Ik had niet verwacht dat hij zo gulzig was. "Sorry, ik kon het niet laten", mompelde hij tussen twee happen door. Tegen de tijd dat ik en Tom onze boterhammen klaar gemaakt hadden zat Bill al vol. "Ik ga douchen", zei hij. "Ik zie er niet uit." Met zijn handen wees hij naar zijn haar dat er warrig bij lag. Hij drukte een kusje op mijn mond en verdween toen snel. "Zo te zien hebben jullie het vannacht bijgelegd", zei Tom half vragend. Ik nam een hap van mijn boterham en knikte. "Wat een nacht niet allemaal kan doen." Er verscheen een grijns rond zijn volmaakte lippen. "Ik heb helemaal niet... We hebben gewoon gepraat hoor!" verdedigde ik me. "En?" "En we hebben ook gekust", gaf ik toe. Tom schudde zuchtend zijn hoofd. "Bill is veel te vroom. Volgens mij kan hij zo het klooster in." We schoten beiden in de lach. "Maargoed," herstelde Tom zich, "ik ben ontzettend blij dat jullie gepraat hebben." Hij had gelijk. Pas nu besefte ik hoe hard ik hen gemist had, hoewel ik ze eigenlijk amper ken. Langzaam knabbelde ik verder aan mijn boterham. "Weet je dat hij bijna een week niet tegen me gesproken heeft?" Ik keek op. "Een week?" Tom nam een slok van zijn chocomelk. "Hij kwam pas naar me toe om te praten nadat hij ons telefoongesprek had afgeluisterd." Het leek me echt wel weer iets voor Bill om dat soort gevoelens op te kroppen. "Jullie zijn tweelingen, weet je wel. Horen jullie elkaar niet aan te voelen?" vroeg ik hem. Hij haalde zijn schouders op. "Soms." Ik begon te grijnzen. "Shht. Niet bewegen", zei ik toen Tom me niet-begrijpend aankeek. Er zat een hele rand chocomelk op zijn bovenlip. Hij keek me wantrouwig aan terwijl ik me over de tafel boog. Ik legde mijn hand op zijn wang en veegde met mijn duim soepel zijn snorretje weg. "Chocomelk", fluisterde ik. Ik proefde de heerlijke smaak in mijn mond. Er verscheen een lichte blos op zijn wangen. Het was best wel een schattig zicht. Zijn ogen schoten naar het uurwerk. "Ik ga douchen en misschien is het beter dat jij dat ook maar eens doet." Het klonk bijna alsof hij me ertoe verplichtte. Hij stond recht en liep de trap op. Ik bleef alleen achter en besloot dan maar om de tafel af te ruimen. Hoeveel tijd had Bill in hemelsnaam nodig om te douchen? Ik wachtte nog een tiental minuten, maar daarna was mijn geduld volledig op. Ik rende naar mijn kamer en zag dat de deur van de badkamer die eraan grensde wagenwijd open stond. "Bill?" Ik hoorde een hoop gestommel. Voorzichtig ging ik naar binnen. Bill was blijkbaar al klaar. Hij had een pikzwarte jeans aan met een nauwsluitend rood truitje. Hij stond voor de spiegel en was zo te zien van plan om zijn haar te drogen. Hij keek op en bekeek me nauwkeurig toen hij merkte dat ik er ook was. "Je hebt de show gemist hoor", zei hij droogjes. "Ik kon toch niet eeuwig op je blijven wachten?" Toen ik doorhad wat hij hiermee bedoelde, liet ik mijn mond langzaam openvallen. "Het spijt me" en ik vormde mijn lippen om tot een pruillip. "Geeft niet, kom hier", zei hij. Ik proefde de waterdruppeltjes op zijn lippen. Zijn natte haar hing in slierten om zijn gezicht. Heel even speelde ik met zijn tongpiercing, maar Bill bracht me veel te snel terug naar de werkelijkheid. "Jij moet dringend douchen hoor", herinnerde hij me. "Stink ik ofzo?" Tom stond er ook al zo op dat ik me meteen ging douchen. "Hoe kom je daar nu bij?" Ik bezweek bij het zien van zijn kuiltje in zijn wang. Bill richtte zijn aandacht weer op de spiegel. Zijn handen grepen naar de haardroger. Hij was net van plan om de stekker in het stopcontact te stoppen toen ik hem onderbrak. "Ik moest me toch douchen?" "Ga je gang." Het geluid van de haardroger verspreidde zich. Ik trok mijn ene wenkbrauw omhoog en staarde hem aan. "Wat?" vroeg hij. Ik bleef hem aankijken. "De show was toch over?" Ik nam de deurklink vast. "O, maar..." zei hij teleurgesteld toen hij het begreep. "Eerlijk is eerlijk, niet?" grijnsde ik. Hij rechtte zijn rug, stak zijn neus omhoog en verliet de ruimte. "Wat jij wilt", hoorde ik hem nog mompelen. Ik trok mijn kleren uit en zag dat Bill's ondergoed op de grond lag. Terwijl ik de hele waterstralen over mijn lichaam voelde druppelen, kon ik het toch niet laten om me in te beelden hoe het geweest zou zijn moesten Bill en ik samen gedoucht hebben. Ik begon spontaan te zingen terwijl de vlindertjes in mijn buik steeds sneller en sneller heen en weer begonnen te fladderen. Ik trok een zwart rokje en een bijpassend topje aan, want het beloofde alweer een hete dag te worden. Nadat ik de nodige tijd verspild had aan het stijlen van mijn haar liep ik langzaam de trap af. Ik hoorde Bill en Tom praten in de living. Hun stemmen waren zacht en moeilijk te horen. Toen ze mij de trap hoorden afkomen werd het muisstil. Ik was natuurlijk zo lomp geweest om mijn schoenen van de trap te laten vallen. De tweeling zat naast elkaar in de lange zetel en hadden beiden een bedenkelijk verdachte grijns op hun gezicht toen ik verscheen. Wat waren ze nu weer met me van plan? Ik verplaatste mijn gewicht naar mijn linkerbeen en keek hen vragend aan. Tom grijnsde toen hij zag dat ik lichtjes geïrriteerd raakte. Bill opende zijn mond om me ervan te verlossen, maar Tom was hem voor. "Hoe snel kan je je koffers pakken?"