[7.3] The Plan

De zwerver is blijkbaar buiten bewustzijn, perfect. “Hij is helemaal van jou Mia.” Ik knik. Ik moet gebruik maken van elementen in het steegje. Er is weinig bruikbaars te zien. Boven ons enkele noodladders en rondom ons containers die uitpuilen van de rotzooi. Wanneer ik terug boven me kijk zie ik dat een ladder niet al te vast zit. Ik heb een idee.

Ik duw de vieze man een beetje naar rechts, maar laat hem in dezelfde positie zitten zoals we hem vonden. Ik maak meteen gebruik van mijn nieuwe kunst en vlieg omhoog. Ik land op het metalen balkon van de noodladders. Ik bekijk de ladder. Het zit niet meer stevig vast. Ik kijk nog een keer onder me, de man zit precies goed, recht onder de ladder. Kiara kijkt me aan. Ze heeft nog niet door wat ik van plan ben. Ik kijk nog een keer naar de ladder en dan naar beneden. Kiara kan maar beter aan de kant gaan, straks wordt ze nog vies. In haar ogen kan ik aflezen dat ze door heeft wat mijn plan is. Ze gaat even wat naar achter en kijk me aan met een grijns. Ik grijns terug.

Ik probeer te bedenken hoe ik het laatste draadje kapot kan krijgen zonder bewijs achter te laten. Ik tik een keer met mijn nagels ertegen. De ladder kon dat blijkbaar niet meer hebben en schuift helemaal naar beneden. Ik hoor een harde smak en weet gewoon dat mijn plan werkte. Ik kijk nog eens over de reling heen. Ik moet even grinniken.

Ik vlieg even terug naar beneden en kijk naar het resultaat. Een van de poten van de ladder is recht door zijn hoofd geboord.
Bloedspetters zijn overal te zien en een grote plas bloed verzameld zich waar de man zit. Kiara komt naar me toe en grijnst. Als ik opkijk zie ik dat we niet de enige zijn in het steegje. Een andere zwerver ziet ons, en heeft waarschijnlijk mijn daad gezien. “Wat… Hemel…” Een verbaasd gezicht is te zien. Hij kijkt op naar ons en zet het op een lopen. Kiara en ik volgen meteen. Hij mag niet vertellen wat hij gezien heeft!