2. The Meeting

Teder knipte ze de stengel door van de roos. Ze nam de roos in haar hand en verwijderde de laatste doornen. Ze stond op en streek haar kleedje recht. Dit was het begin van haar ritueel. Dit ritueel voerde ze al enkele jaren uit, het bracht haar tot rust. Ze begon te wandelen richting het verre groen.

Haar eindbestemming was altijd hetzelfde, een klif met vele groene heide. Het heidegras kwam bijna tot haar heupen. Haar rechterhand streek door het gras terwijl ze naar haar bestemming keek. Dromerig stopte ze. Ze nam de roos tussen de vingers van beide handen. Ze keek voor haar uit. De eindeloze, maar krachtige zee strekte zich voor haar uit. Het beeld was prachtig. Ze sloot haar ogen en liet de gure zeewind langs haar strijken. Dit vond ze geweldig.

Met haar ogen gesloten kon ze niet zien wat er achter haar gebeurde. Een jonge man kwam op haar af. Zachtjes, om maar weinig geluid te maken. De jongen kwam schuin achter haar te staan. “Wat vind u van het uitzicht mejuffrouw?” Katherine schoot wakker uit haar dagdroom en draaide zich in een ruk om. “U hoeft niet te schrikken hoor, mejuffrouw?” Ze vond haar woorden terug. “Katherine Odema, en ja, het uitzicht is wonderbaarlijk, meneer?” Bij haar naam te zeggen, ging ze eens als een beleefde jonge vrouw door haar knieën. “Ik ben Nathan Darcy, mejuffrouw.” Hij boog voor haar en reikte zijn hand uit. Gevleid legde Katherine haar hand in de zijne. Een kus op haar hand volgde. “Aangename kennismaking.” “Wederzijds meneer Darcy.” Een lach sierde zijn gezicht. Katherine had zelf ook moeite met haar glimlach te verbergen.