Elementals?!? - deel 2

hij was net bijna thuis toen er iemand tegen hem op botste.
"oh sorry" zei ze.

Isaac keek der toen aan.

ze had donker bruin haar en bruine ogen, al met al was ze naar zijn mening best wel mooi.

"neh het geeft niet zo, heb je geen pijn?" vroeg hij beleeft.
"nee, zech ben jij?" vroeg ze, maar na elk word klonk ze onzekerder en een beetje verlegen.
"ben ik???" vroeg hij.

maar ze zweeg en keek weg.

"ben ik de jongen wie's hond laast overleden was gevonden" ging hij opeens verder.
ze keek hem verbaast aan, maar had toen toch een klein lachje.
"ja, inderdaat" zei ze.
"oh jah sorry, ik heb wel vaker dat ik opeens weet waar mensen aan denken, geen idee hoe dat zit" zei hij met zijn arm achter zijn hoofd.

"ik wel" zei ze opeens.
"hoebedoel je ik wel?" vroeg hij verbaast.
"ik zag het, wat er met je hond gebeurde, en sinds dien kan je gedachtes lezen, ik was er bij in je kamer, je bent net als ik een elemental" zei ze met de onzekerheid druipend van der stem.

"een elemental?!?" vroeg je vreemd.
ze wou net verder gaan maar opeens drom er een vreemde dreun door de straten, iets wat nog nooit eerder was gehoord.
"wat was dat" vroeg hij, maa hij werd opeens mee getrokken door de meid.

instinktief rende hij mee, maar snel bleek dit niet zo slimme beslissing, ze kwamen bij een kruising, maar ale richtingen waren versperd door 3 monstelijke wezen's, ieder weer anders....

de meid trok jou meteen weer mee terug maar jullie werden achtervolgt door ze.

3 blokken verder zaten ze nogsteeds achter jullie aan en de meid was compleet buiten adem.
"dit winnen we niet" hijgde ze.

Isaac keek naar haar en de 3 monsters, hij kende haar wel niet, maar zomaar in de steek laten kon hij der niet, hij ging met gesprijde armen tussen hun staan, hopend op een wonder...

en toen trok een van de monsters zijn klauw die in de achtervolging wel 4 leeg staande auto's heeft door gehakt op om aan te vallen en sloeg toen neer.