~22

Gelijk begint hij me wilder te zoenen. Alsof al zijn ketens zijn gebroken. Ik geef er aan toe. Ik wil hem meer dan ooit. Zijn smekende tong, die over mijn lip glijd, laten de rillingen over mijn rug lopen. Gelijk open ik mijn mond en laat zijn tong binnen. Al rillend laat ik zijn tong mijn mond ontdekken, terwijl ik met mijn vingers zijn lichaam streel. Yu verlangt naar me. Net zoveel als ik naar hem verlang, ik kan het gewoon voelen. Ik snak naar adem, maar durf de zoen niet te verbreken. Er zit teveel passie in. Yu trekt me steeds dichter tegen hem aan. Dichter en dichter. Omdat ik zo dicht op hem sta, overvalt zijn bloedgeur me. Mijn ogen beginnen te gloeien en mijn tanden groeien in mijn mond. Gelijk duw ik Yu van me af en zak hijgend door mijn knieen. Yu hijgt ook en kijkt me aan. Hij staat nog steeds te dicht op me, maar wat wil je in een toilethokje. Nadat hij op adem is gekomen, maakt hij het hokje open. ‘Ga je mee? Ik denk dat je wel wat frisse lucht kunt gebruiken.’Ik kijk naar Yu op en knik zwakjes. ‘Kom op dan.’Yu’s hand vindt de mijne en hij neemt me mee naar de buitendeur. Buiten gloeien mijn ogen nog steeds. ‘Heb je zo’n honger?’Ik kijk op en zie dat Yu vreselijk bezorgd is. Ik schud liegend mijn hoofd. Yu grinnikt. ‘En nu de waarheid. Je sterft bijna van de honger, hè?’ Ik knik beschaamd en Yu knijpt zacht in mijn hand. Zwijgend lopen we verder. Ik kijk naar de grond om mijn gloeiende ogen te verbergen. Uiteindelijk stoppen ze gelukkig met gloeien. Bij het appartement blijf ik staan. Ik heb geen reden om naar binnen te gaan. Waarom ben ik uberhaupt al de trappen op gelopen? Ik heb hier toch niks te zoeken? Yu denkt daar echter heel anders over. ‘Kom, Kira.’ Fluistert hij zacht en verleidelijk in mijn oor. Vlinders vliegen door mijn buik, maar ik schudt mijn hoofd. ‘Yu, dit is geen goed idee. Je hebt verkering.’ Yu grinnikt en trekt me zacht mee naar binnen. ‘Zie jij haar hier ergens? Ik niet.’Fluistert hij, als ik in zijn armen sta. Zachtjes drukt hij kusjes op mijn gezicht en nek. ‘Yu…’Komt er kreunend uit mijn mond. ‘Ja?’ Antwoordt Yu simpel. ‘Ik.. Ik wil je.’ Fluister ik blozend. Yu lacht en ik draai me naar hem om. Mijn vingers glijden voorzichtig over zijn ontblote huid en ik maak nog een knoopje van zijn shirt los. ‘Je kunt me krijgen.’ Krijg ik als antwoord. Gelijk trekt Yu zijn shirt van zijn lijf. Verloren beland het kledingsstuk op de grond. Gehaast drukt Yu zijn lippen op de mijne en leid mijn handen over zijn lichaam. Een kreun ontsnapt mijn mond en wordt in de zijne opgevangen. Mijn handen blijven bij zijn tepels liggen en ik draai er zachtjes rondjes omheen met mijn duimen. Yu kreunt en breekt de zoen. Hij heeft zin in seks, het is bijna te ruiken. Het is in zijn ogen te lezen. Hij straalt het gewoon uit. Ik besef dat ik me af moet vragen, of ik hier wel aan mee moet doen. Of ik hier wel aan mee kan doen. Yu pakt voorzichtig mijn handen van zijn borst en neemt me mee richting zijn kamer. Ik stop hem echter al snel en schud mijn hoofd. ‘Wat is er? Wil je niet?’ Ik weet niet wat ik moet doen. Ik wil dit, ik wil hem, maar mijn lichaam wil ook zijn bloed. Ik zucht en kijk hem strak in zijn ogen. ‘Ik wil wel, maar ik kan niet. Ik wil je niet bijten en ik weet nu al dat dat niet samengaat.’ Yu kijkt me verliefd aan en drukt een kus op mijn lippen. ‘Dan bijt je me maar. Ik heb het al vaker overleefd.’ ‘Maar toen was ik niet zo uitgehongerd als nu. Straks zuig ik je leeg.’ Protesteer ik. Yu lacht. ‘Ik weet zeker dat je het aankunt.’ Ik kijk hem hopeloos aan. Is hij dronken ofzo? Of heeft hij gewoon een klap op zijn hoofd gehad? Ik kijk naar mijn handen en merk dat ik sta te trillen. Zo bang ben ik gewoon. Wat nou als ik hem leeg zuig? Ik zou het mezelf nooit kunnen vergeven. Maar ik ben nu al zo ver gegaan. Ik… Verder kan ik gewoon niet meer denken. Voor ik de strijd kon leveren, had ik al verloren. Yu merkt, dat ik niet meer kan en wil protesteren en laat zijn armen om mijn lichaam glijden. Hij drukt kort een kus op mijn lippen en tilt me dan op. Ik heb verloren, ik ben verloren.