♥. I will show you my sunbeams. ♥ #24

Ik loop vastberaden door de stad, op weg naar Sasuke’s huis. Hij praat nog steeds niet tegen me maar gebruikt nu de smoes dat hij zich moet focussen op het examen. Wat morgen al is. Maar dat kan me niet schelen. Dat jong zal naar me luisteren!
Ik klop hard op zijn deur maar krijg geen reactie. ‘Uchiha Sasuke!’ brul ik. ‘Jij doet nu die deur open of ik trap hem in!’
Stilte.
‘Drie…Twee…Een…’ Ik maak me klaar om de deur in te trappen als hij ineens opengaat.
Sasuke staat me arrogant aan te kijken, draait om en loopt weg. Hij laat wel de deur open dus ik stap naar binnen. Grmbl. Ik kan dat joch op het moment wel vermoorden maar ik moet mijn excuses aanbieden. Gaat lekker. x_x
Sasuke zit in zijn vensterbank en volgt me met zijn ogen terwijl ik zijn woonkamer binnenloop. Het is hier echt veel te ongezellig. Ik ga voor Sasuke staan en zucht.
‘Sorry.’
Sasuke kijkt me strak aan. ‘Sorry?!’
Grmbl.
‘Het spijt me dat ik..dat gezegd heb. Ik had niet moeten denken dat je zo gemeen kon zijn.’
Sasuke trekt zijn wenkbrauw op. ‘Inderdaad.’
Sasuke pov
Ik kijk naar Sayuri en moet me inhouden om haar niet tegen me aan te trekken. Ik heb het haar allang vergeven. Het deed pijn, de woorden die ze tegen me zei maar ergens waren ze ook wel logisch. Ik geniet er alleen van hoe ze hier voor me staat en haar verontschuldigingen tegen me zegt.
Dan trekt ze haar wenkbrauw op. ‘Denk maar niet dat ik het nog een keer ga zeggen. Ik heb sorry gezegd en dat is alles wat ik nu nog tegen je zal zeggen!’
Ik kan het niet helpen maar moet grijnzen. ‘Hè, wat jammer nou.’
Haar mond valt open. ‘Wat?! Jij…Oh, jij eikel!’
Ze haalt naar me uit met een kussen maar ik spring de vensterbank uit. Lachend draai ik me om en zie een woedende Sayuri op me afkomen.
‘Ik vermoord je!’ brult ze.
Lachend trek ik een sprintje naar buiten. Dit gaat gevaarlijk worden!