[6.7] Mysterious Person

“Doet zoiets nooit meer!” ze neemt me kwaad bij de arm. Voordat ik iets kan zeggen, trekt ze me al mee. Terug naar het huis. Wat is hier gaande? Ik snap niets van het gesprek. Terug in het huis duwt ze me in de fauteuil. Zelf blijft ze zenuwachtig heen en weer lopen. Alsof ze even tot zichzelf moet komen. Dat ze dan pas de woorden kan vinden. De woorden die voor mij een uitleg moeten betekenen.

Ze staat stil en gaat dan op het salontafeltje zitten. “Sarah was één van ons. Ooit ver terug in het verleden. Weet je wat een aartsengel is?” Ik knik. “De aarstengel van onze aarde is Michael. Hij werd naar de aarde gestuurd omdat wij in grote hoeveelheden moordden. Toen hij op de aarde kwam, viel hij voor één van ons, Sarah. De liefde was wederzijds, maar zo’n liefde is verboden. Michael vond een tussenweg. Als zij bewaker van de engelen op aarde werd, was de liefde toegestaan. Samen bedachten ze plannen om onze hoeveelheden te laten slanken. Enkele Engelen des Doods sloten zich aan en voor we het wisten was er een beweging. Die beweging had roddels onder de mensen verstrooid, ze werden bang. De genadeklap was, wanneer ons bestaan verraden werd. Een klopjacht naar ons was ontstaan.” Kiara wacht even.

“Ik heb dit zelf niet meegemaakt, maar het verlies van onze naasten blijft doorgaan in onze harten. Die tijd waren er vele engelen gesneuveld, zowel van ons, als van de bewakers. Ook vele onschuldige mensen. Uiteindelijk werd de klopjacht opgeheven. De mens dacht ons uitgeroeid te hebben. Michael had zijn doel bereikt. Onverwachte doden en zelfmoorden gingen wonderbaarlijk achteruit. De mens was weer gerust. Hij moest terug naar waar hij vandaan kwam. Hij liet zijn grote liefde, Sarah, achter met een belangrijke taak. Zorgen dat ons aantal niet te groot wordt. Blijkbaar wordt ons aantal weer groter en begint men weer te vrezen.” Nu neemt ze een langere pauze. Alsof ze niet weet of ze het me zou vertellen of niet.

“Als we met een te groot aantal zijn en een bewaker is op bezoek geweest, dan moet de meesteres haar leven opofferen voor de leerling. Maar weet je, ik ben helemaal niet bereid mijn leven op te geven. Ik ga er zelfs een schepje boven op doen. Maak je klaar, ik heb een nieuw slachtoffer in gedachten.” Haar ogen kijken me met haar bekende grijns aan. Ze wil Sarah vermoorden? Ze is gek aan het worden. Ik kan het nooit uit haar gedachten praten. Op dat vlak is Kiara zoals een pitbull, eenmaal ze haar tanden ergens in heeft gezet, laat ze niet meer los. Eenmaal ze bloed heeft geroken, wil ze het proeven.