2.2 Dag Één; België

Twee minuutjes later hadden ze allemaal de auto verlaten, zodat de instrumenten naar binnen gebracht konden worden. Kirsten en Jolien boden aanvankelijk hun hulp aan, maar dit was iets wat de jongens liever zelf deden. Hun instrumenten waren heilig, niemand anders die eraan mocht komen. Geeuwend ging Jolien op de kofferrand van het minibusje zitten, terwijl ze haar laptop openklapte.
‘Zal ik anders even koffie gaan halen in dat winkeltje paar meter verder?’ Kirsten keek Jolien even vragend aan, ze had geen zin om met haar duimen te staan draaien, omdat die jongens te beschermend waren over hun instrumenten.
‘Ja, is wel een goed idee. Wacht, dan doe ik mijn laptop wel even weg, zodat ik mee kan komen’, antwoordde Jolien opgewekt, maar tegelijkertijd ook moe. Ochtendhumeur in aantocht.
‘Nee, het lukt wel, ga jij maar verder met je schema te checken, dadelijk vergeet je nog iets’, lachte Kirsten, waarna Jolien panisch haar schema aanklikte. Straks had Kirsten nog gelijk ook! Even later klikte Jolien het schema weer weg en besloot ze haar mail te checken. Tot haar grote geluk was er in het koffiewinkeltje een paar meter verder draadloos internet beschikbaar voor haar klanten en kon Jolien er ook van profiteren. In haar mailbox verscheen er een mailtje van het Hot Rock Café, de plaats waar het optreden in Londen gepland was, en nieuwsgierig begon Jolien met lezen.

From: [url=mailto:Bookings@hotrockcafé.co.u]Bookings@hotrockcafé.co.uk[/url]
Sent: Tuesday, June 9, 2016, 11:39 PM
To: Bookings@ProdigyProductions.com
Subject: Sex Slaves Booking

Dear Jolien,

To our great regret, I must inform you that an error happened while booking our venue for the Sex Slaves gig on June 19 . We accidentally changed the days, making it impossible for the Sex Slaves to perform on the appointed day.

We regret this very much and are sorry for this mistake.

Best Regards,
Jakob, Hot Rock Café London

‘Nee, dat kunnen ze niet menen!’ riep Jolien geschrokken uit. Alles was gepland, het vervoer, de promo, noem maar op. Vloekend en tierend bleef Jolien naar het mailtje kijken.
‘Wat is er gaande?’ vroeg Kirsten bezorgd, wanneer ze met bekers koffie in de armen Jolien hoorde vloeken. Kwaad draaide Jolien haar laptop, zodat Kirsten mee kon lezen.
‘Kut, dat zeggen ze ook mooi op tijd,’ knorde Kirsten chagrijnig, ‘zal ik de jongens er even bijroepen voor een spoedoverleg?’
‘Nee, niet doen!’ gilde Jolien geschrokken. ‘Ik kan het wel oplossen, ze mogen niet denken dat ik mijn taak niet aankan, het lukt me wel’, fluisterde ze. Kirsten knikte meelevend en gaf haar een grote beker koffie.
‘Dank je’, glimlachte Jolien, waarna ze genietend een slok van haar heerlijk warme koffie nam.