Chapter 3

Ik open de deur en kyk recht in de ogen van Danny. Zyn mooie, felblauwe ogen waar ik vanacht zo naar verlangde. Om ze alleen maar te zien. Ik sla myn armen om Danny heen en hy doet hetzelfde. Tranen stromen over myn wangen. Deze keer van geluk. We staan zo nog ongeveer 5 minuten zonder iets te zeggen.
Dan laat Danny los. Ik kyk hem aan. Zyn ogen staan verdrietig en ik zie nu pas dat hy een doosje vast heeft. Dit is voor jou... zegt hy met een trillende stem. Voorzichtig geeft hy het doosje aan my. Ik pak het aan.
Ik staar naar het doosje.
Je mag het pas openmaken... nouja het staat op het briefje. Nu pas zie ik dat er inder het doosje een briefje zit geplakt.Beloof je het? Vraagt hy afwachtend. Ik beloof het. Tranen stromen over myn wangen als Danny zich omdraait. Ik hou van je. zegt hy verdrietig en begint te rennen. Ik zet het doosje ergens weg en ik weet niet eens waar en begin te rennen. Zo hard als ik kan ren ik achter hem aan. Dan gaat hy een hoek om. weg...
Ik stop met rennen. Ik heb hem nooit by kunnen houden met de wedstrydjes hardlopen die we wel eens deden. Pas nu merk ik dat het heel hard regent.
Ik loop naar huis. Er is nog niemand op straat. Niemand die ziet dat ik huil. Hoewel ze dat toch niet zouden zien door de regen.