Chapter 2

In gedachte zie ik Danny. Ik kan niet geloven dat hy dit echt wil! Hy zei juist dat alles beter ging thuis. En dat hy zo bly met me was.
Ik doe de voordeur open en ga meteen naar myn kamer. Geen zin om myn ouders te zien. ik zet myn muziek aan. Here without you - three doors down. Dat is precies hoe ik me voel. here without Danny. but he's still on my lonely mind.
Ik staar naar de spyker in de muur maar ik zie hem niet. Alleen maar Danny,Danny,Danny.
Om 2 uur snachts bel ik Danny. Zyn mobiel gaat over. 1 keer. 2 keer. 3 keer. ik hang op. Nog maar een keer. Met Danny. hoor ik aan de andere kant van de lyn. DANNY!
piieep.
opgehangen? maar... hoe... waarom...?
Ik ga weer terug in bed liggen. ik denk aan Danny. Dan begin ik te huilen. uren achter elkaar.
Rond 5 uur schrik ik wakker van de bel. Ik wacht tot iemand open doet maar blykbaar heeft niemand het gehoord. Zuchtend trek ik myn ochtendjas aan en loop naar beneden.
Ik open de deur...