[6.2] Mysterious Person

Rustig word ik wakker. Het gordijn laat een beetje licht door. Het valt in op de vloerbedekking. Alles straalt rust en vrede uit. Er klopt iets niet. Waar is Kiara? Ze zou me anders allang wakker gemaakt hebben.

Ik stap uit bed en haal de badjas van de deurkapstok. Ik doe hem aan en verwelkom de warmte. Op blote voeten loop ik de gang door. Ik voel het hout aan mijn voeten wanneer ik de trap afloop. Het hout is mede de oorzaak van al het rust in huis. Ik loop door de woonkamer naar de keuken. Geen Kiara te bespeuren.

Ik loop heel het huis af om haar te zoeken. De enige kamer die overblijft is haar kamer. Zou ik het wagen binnen te komen? Ik sta voor haar deur en laat mijn vingers over het gladde hout glijden. Ik klop enkele keren op de deur. “Kiara?” Geen reactie. Ze is niet thuis. Ik loop de gang terug af. Al die schilderijen trekken mijn aandacht. Ik stop bij een willekeurig schilderij. Een vrouw met glanzend en krullend zwart haat staat afgebeeld. Wondermooie vleugels nemen een groot deel van het schilderij in beslag. Ze bedekt haar naakte lichaam met een zwarte stof. Ze straalt veiligheid en rust uit. Alsof ze nergens bang voor is. Een lichtpunt is in contrast met haar zwarte haren. Iedere man zou voor haar schoonheid vallen.

Ik zoek naar een naam bij het schilderij, Sarah. Wat heeft Sarah gedaan om een plaatsje aan deze eeuwenoude muur te verdienen?