56-crying-out

Ik kwam bij het huis aan en belde aan even hoorde ik niks maar uiteindelijk vloog de deur open "kan ik iets voor u doen?"vroeg een huiself "is Draco thuis"vroeg ik terwijl ik mijn tranen wegveegde "nee sorry mevrouw die is met deheer Lucius even weg hij zou zo terug komen"zei de huiself vriendelijk "zou ik mischien hier even kunnen wachten tot Draco thuis is?"vroeg ik "ik zal het even aan mevrouw Narissa"zei hij en hij liep naar binnen en was naar 1 minuut al weer terug "u kunt bij mevrouw Narissa gaan zitten in de woonkamer"zei de huiself en wees me de weg. "Meisje wat is er met jou gebeurt"zei Narissa toen ze me zag en vloog op me af en knuffelde me "ik wil er liever niet over praten"zei ik zacht en ze knikte, het was even stil ik wist niet wat ik moest zeggen "Maar wat kom je eigelijk doen?"vroeg ze toen ze me nieuwschierig aankeek "ik wou even met Draco praten"zei ik met een schorre stem mijn stem was helemaal kapot door al dat huilen onderweg hierheen. Narissa wou nog iets zeggen toen ik de deur hoorde en keek naar de deur en zag daar 2 blonde mensjes binnenkomen, ze keken me beide raar aan en zeiden niks "Marina wil je hier misschien blijven slapen vanacht je kan op de logeer kamer, dan moet ik even je ouders een brief schrijven"zei Narissa lief "als dat zou kunnen graag"zei ik nog steeds met een schorre stem "oke dan ga ik even die brief schrijven"zei ze en liep richting de keuken volgensmij "Draco kan ik even met je praten?"vroeg ik schor en keek hem hoopvol aan, hij knikte en ik liep achter hem aan naar zijn kamer, in zijn kamer gingen we op het randje van zijn bed zitten en zodra ik zat vlogen de tranen weer over mijn wangen "wat is er?"vroeg Draco en ik hoorde de bezorgdheid in zijn stem. "Ja..Jason"zei ik snikkend "wat is er met hem is hem iets overkomen?"vroeg hij nieuwschierig ik probeerde rustig te worden en dat lukte moeilijk maar het lukte "nee het is uit"zei ik terwijl er nog een traan over mijn wang liep "ow wat erg waarom heeft hij het uitgemaakt?"vroeg Draco die mij met medelijden aankeek "hij niet met mij ik met hem hij lag op bed met die BITCH van een ROOS" zei ik met een kleine stemverheffing en vloog omhoog van woede "heey doe maar rustig ik heb niks gedaan"zei hij lacherig ik knikte naar hem en ging op zijn bed bij het hoofdeinde zitten tegen de achterleuning aan en hij kwam naast me zitten "heey maak je niet druk nu kun je weer op mannenjacht er zijn er genoeg die je zien zitten"zei hij lacherig en daar begon ik over na te denken het was wel waar Laure had het in het begin van het jaar daar ook al over met die gedachten in mijn hoofd werd mijn hoofd een beetje moe en viel hij op Draco's schouder en daarna ben ik zo in slaap gevallen.