¤ Secret friendship. Or more? ¤ (Deidara) # 1

Deidara lacht naar me. ‘Kom op, Aimeka!’ Hij steekt zijn hand uit en glimlacht. Ik rol met mijn ogen maar grijp toch zijn hand vast. Hij trekt me omhoog en ik stof mijn broek af. ‘Damn. Waarom wil jij toch altijd rotsen beklimmen?’ grom ik naar hem. Deidara lacht. ‘Ik vind het gewoon leuk!’ ‘Pfhuh.’ Deidara glimlacht en pakt mijn hand. ‘Kijk.’ Hij wijst naar de horizon en ik houd mijn adem in. De stad ziet er schitterend uit onder de gloed van de zonsondergang. ‘Is dit de lange klim waard?’ Ik grijns naar Deidara. ‘Helemaal.’ ‘Deidara! Aimeka! Kom naar beneden!’ We kijken naar beneden en zien Reinon staan. ‘We komen eraan!’ Ik zucht. ‘We gaan waarschijnlijk morgen naar huis.’ ‘Oh…Maar je komt toch snel weer terug?’ Ik knik. ‘Ja! Ik weet zeker dat Iruka het niet erg vindt als ik nog wat lessen skip…’ Deidara lacht. ‘Dan zie ik je snel weer!’ We klimmen de rots weer af en ik kijk naar Reinon. ‘Waar zijn de andere?’ vraag ik. ‘Ze wachten in het hotel op jullie. Jullie vertrekken vanavond.’ Ik trek een wenkbrauw op. ‘Vanavond?! Maar… Waarom?’ Reinon haalt zijn schouders op. ‘Ik ben slechts de boodschapper!’

‘Yo! Aimeka! Word eens wakker!’
Ik schrik wakker uit mijn gedachten en kijk naar Neji. Ik glimlach naar hem. ‘Sorry. Ik ben gewoon ontzettend moe.’
’Slechte nacht gehad?’
Ik knik. ‘Ja, ik kwam gewoon niet in slap!’
Neji grijnst. ‘Lijkt erop dat je niet de enige bent met dat probleem. Ik kwam Sakura vanochtend tegen. Man, ze was chagrijnig! Ik dacht dat ze me ging vermoorden!’
Ik begin te lichen. ‘Sakura heeft zo haar momenten…’
Neji knikt. ‘Vertel mij wat!’
We lopen verder in stilte door de stad. Konoha is rustig zo in de vroege morgen. Net zoals altijd.
‘Ik denk echt dat we moeten switchen met Naruto en Kiba. Die eikels mogen de middagronde doen zodat ze de hele morgen in bed kunnen blijven liggen.’
Ik grijns. ‘Ach, het maakt me niet uit. Ik vind het leuk om er vroeg uit te gaan. Dan heb ik ten minste de hele dag nog voor me!’
Neji kijkt me aan. ‘Ja, sinds wanneer vind je dat eigenlijk leuk? Ik kan me nog goed herinneren dat je het heerlijk vond om uren in je bed te liggen!’
Ik bal mijn vuisten maar probeer iets te relaxen.‘Ik ben ouder geworden. En wijzer.’
Neji knikt. ‘Het ouder geworden stukje klopt. Maar wijzer?’
Lachend geef ik hem een stomp. ‘En bedankt!’
Na nog een rustig uurtje arriveren we bij Tsunade’s kantoor. Ik klop op de deur.
‘Kom binnen!’
Ik open de deur en loop naar binnen achter Neji. Ik sluit de deur en glimlach naar Tsunade.
‘Goedemorgen, mam.’
Mama glimlacht. ‘Goedemorgen, Aimeka. Nieuws?’
Ik schud mijn hoofd. ‘Rustig als altijd.’
‘Goed.’ Tsunade kijkt naar Neji.‘Neji, zou je ons alsjeblieft alleen willen laten?’
Neji nods. ‘Natuurlijk, Tsunade-sama. Fijne dag nog!’
Tsunade lacht naar hem. ‘Jij ook, Neji.’
Ik zwaai naar Neji. ‘Tot snel!’
Neji knikt en loopt dan de kamer uit.
Ik kijk naar mama die voor haar bureau is gaan staan. Ze heeft haar armen gekruist voor haar borst.
‘Wat is er mis?’ vraag ik.