Hoofdstuk 2

'Oppassen, Kelly!'riep Ciara, toen ze me van achter hen tevoorschijn zag komen.
'Wat?'vroeg Kelly verbaasd.
Ik kieperde de emmer water over haar leeg, want Ciara was net op tijd opgesprongen, en weggelopen.
'O,'mompelde Kelly. Ze stond op, en opeens waren alle ogen op haar gericht.
Haar witte jurk scheen geweldig hard door, wat eigenlijk best sexy stond.
Chaz, Ryan en ik gaapten naar de kleurige bikini die onder Kelly's witte jurk zichtbaar werd.
'Oeps,'giechelde Kelly.
Ciara keek me boos aan, en ik wist niet waarom. Hoe kon ik nou voorspellen dat die jurk door zou schijnen?
Chaz likte langs zijn lippen. 'Hé Kelly, als je volgende keer verloren loopt, mag je altijd bij mij aanbellen hoor.' Natuurlijk moest hij weer goor doen, en ons allemaal de eerste dag met Kelly laten herinneren.
Kelly keek me lachend aan. 'What's up, Justin? Nog nooit een meisje in een doorzichtige jurk gezien?'
Ik schudde mijn hoofd. 'Niet echt, nee.'
Ciara gaf me glimlachend een klap tegen mijn achterhoofd. 'Hou je ogen in je kop, wil je?'siste ze in mijn oor.
Ze dook het water in, en ik keek haar verwonderd na.

Mijn nieuwe story, Never again? [JustinBieber]
Ik keek hem ongelovig aan. 'Bedoel je dat je weg gaat?'
Justin zuchtte. 'Ik moet verhuizen, Cato, je moet dat begrijpen.'
Ik schudde mijn hoofd. 'Je gooit onze vriendschap zo maar weg!'
'Nee! Ik zal je schrijven, en bellen, en-'
'Dat wil ik niét, Bieber.'
Justin en ik keken elkaar geschrokken aan, doordat ik hem met zijn achternaam had genoemd.
'Eindigt het dan hier?'vroeg hij, plots met tranen in zijn ogen.
Ik deed mijn ogen toe, zodat ik de tranen niet moest zien. 'Hopelijk wel, want ik wil je nooit meer zien.'
Ik gaf hem een duw tegen zijn borstkas, en liep langs hem heen, zijn huis uit.
Met tranen in mijn ogen dacht ik terug aan die dag, de dag dat Justin was verhuisd, en mijn leven saai werd. Mijn beste vriend, de jongen waarmee ik altijd allerlei dingen uithaalde verhuisde naar Atlanta, en ik bleef alleen over in Stratford.
'Cato?'
'Uhu?'
Missy keek me een beetje bang aan. 'Ik ben bang dat Justin terug komt naar Stratford.'
Ik zuchtte. Ik wist dat dit zou gebeuren, dat het enkel een kwestie van tijd zou zijn. En nu kwam hij terug. Maar wilde ik hem wel terug zien?