[4.6] The Reason

“Dit is wat we gaan doen.” Maakt Kiara duidelijk. “Jij gaat je eerst wassen, je ziet er niet uit. Daarna kom je terug naar hier en dan ga je naar me luisteren. Als je dan nog vragen hebt, zal ik ze beantwoorden. Misschien toch. Nu ga je eerst jezelf wassen.” Bij die laatste zin staat ze op. “Kom.” Zou ze dan toch aardig zijn? Of is ze gewoon bezorgd dat ik misschien haar kamer vies maak. Ze neemt een kaars en loopt door. Ik volg haar voorbeeld en neem ook een kaars om daarna terug door de deur te gaan.

We lopen een oude houten trap op. Deze kraakt niet tegenover die trap van buiten. Ik denk dat ze een voorliefde heeft voor hout om het zo te zien. We lopen de gang door om dan te stoppen bij een deur. “Dit is geen moderne badkamer, de douche kan je nu even niet gebruiken dus ik breng je zo een teil met water. Ga maar binnen en maak wat licht. Ik ga even kledij voor je nemen.” Weg was ze. Ik draai de gouden klink naar beneden en loop bedachtzaam binnen. Ik steek alle kaarsen aan die ik er kan vinden. Heeft ze dan geen elektriciteit?

Enkele minuten later staat ze al in de badkamer met een teil water en verse kleren. Ze haalt een washandje uit de kast en geeft het aan mij. “Laat het niet te lang duren. Ik heb nog dingen te doen.” En zo verdwijnt ze uit de kamer. Ik aarzel even maar doe dan toch mijn nachtjapon uit. Ik neem de zeep die ik op de rand van het bad zag liggen en begin me te wassen. Als ik me weer schoon voel, zoek ik een handdoek en droog me af. Ik neem het kleedje vast en bekijk het eens. Zo’n mooi nachtjapon heb ik nog nooit gezien, parelwit. Het lijkt uit dezelfde tijd af te stammen als de rest van het huis. Zou het al zo oud zijn? Het zou wel verklaren waarom er geen elektriciteit is.