~ 7

‘En daarom vind ik dat je het hem moet vertellen.’ Eindigt Lara haar preek. ‘Waarom zou ik het hem nu wel vertellen? Hij heeft toch al een hoop gemist.’ Ik word kwaad, zij hoeft mij de les niet te lezen. Ik vertel het wanneer ik het hem wil vertellen. ‘Hij heeft helemaal niet zoveel gemist, het lijkt wel alsof die het weet. En alsnog kan je hem gewoon vertellen dat hij de vader is.’ Dat laatste zei ze een beetje te hard. Althans dat denk ik. We blijven deze discussie voeren totdat Seth de keuken in komt lopen. Ik til hem op en dan fluistert hij iets in mijn oor wat ik liever niet wilde horen. ‘Mama, mag Cris mijn papa zijn?’ Wat moet ik hier nu weer op zeggen? Waarom komt alles altijd tegelijk? ‘Dat kan niet zomaar lieverd.’ Zegt Lara snel. Ik kijk haar aan en maak een dank je wel gebaar. Seth rent weer terug en ik hoor Cristiano puffen. Waarschijnlijk sprong die weer boven op hem. ‘Zie je Seth wilt het ook, vertel het gewoon.’ Ze moet echt ophouden, ik weet zeker dat hij het nu al gehoord heeft.

‘Cris, blijf jij slapen?’ vraagt Seth. Wat zegt hij nu weer? ‘Ik denk niet dat mama dat zo goed vind.’ Ik vind het wel goed, alleen hij weet het niet. Hij weet niet hoe ik mij voel en hij weet niet dat ik van hem hou. Hij weet niet dat hij de vader is, hij weet zoveel niet. ‘Van mij mag het wel hoor.’ Zeg ik met een lach. ‘Yes.’ Zegt Seth met een grote glimlach op zijn gezicht. Zijn dag heb ik ook weer perfect gemaakt. Misschien moet ik dat voor mezelf ook eens doen? Gewoon zeggen hoe ik me voel en de waarheid vertellen. Seth begint te gapen. ‘Ben je moe?’ vraagt Cristiano lief. ‘Ja.’ Cristiano pakt hem op en loopt naar boven. Na een tijdje komt ie weer naar beneden. ‘Die slaapt.’ Zegt ie met een twinkeling in zijn ogen. Hij loopt naar de keuken en pakt drinken voor ons. ‘Op onze toekomst.’ Proost hij. Onze toekomst? Wat bedoelt ie? Wilt hij weer wat? Weet ie het? Cristiano gaat onderuit gezakt op de bank zitten en ik hang half tegen de leuning. ‘Kom hier.’ Zegt ie terwijl die zijn armen open houdt. Ik ga dichterbij zitten en hij trekt mij tegen zich aan. Ik lig nu tegen hem aan en al mijn ouder gevoelens komen weer terug. Zelfs de vlinders die ik altijd had.

‘Vind je het erg als ik ga slapen?’ Zeg ik half slapend. ‘Natuurlijk niet.’ Weer die perfecte glimlach. Ik geef hem een nachtkusje op zijn wang alleen draaide hij net om. Vol op zijn lippen. ‘Euh Sorry.’ Stamelt Cristiano. ‘Ik draaide net om.’ Mijn wangen zijn zo rood als tomaten. ‘Maak niks uit hoor.’ Antwoord ik. Het maakt wel wat uit. Ik besef nu dat ik echt nog van hem houdt en echt niet zonder hem wil. Ik moet het hem vertellen. Morgen dan maar. Ik loop naar boven en stap in mijn bed. Ik ben weer helemaal in de zevende hemel.