7.

Toen ik de volgende ochtend de grote zaal binnen kwam speurde ik meteen de oppertafel af, maar het meisje dat ik zo graag wilde zien zat niet op haar vaste plek. Zou ze vandaag niet komen opdagen? Ik plofte neer op mijn vaste plek naast Patty, maar ik had geen honger meer. ‘Je kan beter iets eten, ze komt wel.’ Ik zuchtte en nam snel een broodje om haar gerust te stellen. ‘God, Draco. Je hebt het goed te pakken.’ Ik keek kwaad naar Blaise en die hier meteen verontschuldigend zijn handen op. ‘Ik zwijg al.’ Blaise zat echt helemaal naast. Natuurlijk voelde ik me tot haar aangetrokken, maar verliefd? Echt niet! Draco Malfidus word nooit verliefd! Patty stootte me aan en wees naar de oppertafel. Zou ze er zijn? Maar helaas. Perkamentus was opgestaan en maande iedereen tot stilte. ‘Het spijt me dat ik jullie moet storen tijdens jullie ontbijt, maar ik heb een belangrijke mededeling te doen.’ Ik zuchtte, nu ging hij vast zeggen dat haar lessen vandaag uit vielen. ‘Vandaag kunnen we op onze school een nieuwe leerling verwelkomen. Hij is gisterenavond aangekomen en ingedeeld bij zwadderich. Hij zal instromen in het zevende jaar. En…’ Perkamentus werd aburt onderbroken. De deuren gingen weer open en de zachte lach van Noémi galmde door de zaal. Toen ze doorhad dat iedereen hen aanstaarde sloeg ze haar hand voor haar mond en giechelde zacht. ‘Oeps, sorry professor.’ Naast haar stond de jongen van gisteren. Zijn armen waren om haar middel geslagen en hij had een brede grijns op zijn gezicht. ‘Mag ik jullie voorstellen aan Najim Juanita, hij is de tweelingsbroer van juffrouw Noémi.’ Het geroezelmoes steeg op en Patty stootte me aan. ‘Waarom heb je me niet verteld dat haar broer onwijs lekker is?’ vroeg ze, duidelijk gepikeerd. ‘Patty, ik weet niet of je het door hebt, maar ik ben geen homo.’ Antwoordde ik geïrriteerd. ‘Nou, vraag dan of hij hier komt zitten!’ speurde ze me aan. Ik zuchtte en hief mijn hand op om zijn aandacht te schenken. ‘Noémi zag het en fluisterde iets in zijn oor, waarna ze naar mij wees. Najim grinnikte, gaf haar nog een zoen op haar wang en liep toen onze richting uit. ‘Hé, ik ben Najim. Ik heb gehoord dat jullie mijn zus kennen.’ Ik knikte. ‘Ik ben Draco Malfidus en dit zijn Blaise en Patty, mijn beste vrienden. Die twee dikke daar zijn Korzel en Kwast, maar dat zijn eigenlijk maar twee idioten.’ Hij knikte en plofte naast Blaise neer. Patty wreef nerveus haar handen over elkaar. God, wat had zij nu weer? Najim glimlachte warm naar haar. ‘Zitten jullie ook allemaal in het zevende jaar?’ vroeg hij. ‘Ja.’ Antwoordde Patty snel, waarna ze zo rood werd als een tomaat. Najim leek het wel leuk te vinden. ‘Heb je zin om me een keertje rond te leiden?’ vroeg hij. En ookal had ik gedacht dat het onmogelijk was werd Patty nog roder. ‘Tu…uu..rlijk.’ stotterde ze. Ik fronste mijn wenkbrauwen, ik had hem niet perse voor een meisjesversierder aangezien. ‘Welke les hebben we zo?’ vroeg hij. ‘Eerst bezweringen en waarzeggerij, en na de middag hebben we blokuur toverdranken en dan een uur vrij.’ Antwoordde Blaise. Najim kreunde. ‘Geweldig.’ Hij was blijkbaar niet bepaald een grote fan van school.

Na een hele dag met Najim wist ik één ding zeker: ik mocht hem absoluut niet. Meisjes staarde hem de hele dag verlekkerd aan, Patty hing zowat aan zijn lippen en dat leek hij totaal niet erg te vinden. Bij geen enkele les had hij moeite met de leerstof, en hij besteedde zijn tijd tijdens de lessen dan ook aan flirten met Patty. Hij was arrogant, liep de hele dag met een grijns op zijn gezicht en hij voelde zich behoorlijk in zijn sas. Toch deed ik mijn best om aardig tegen hem te doen, want ik wist één ding zeker. Hij was de sleutel tot Noémi. Als iemand me kon helpen, was hij het wel. Hij wist vast alles over haar. Tegen het eind van de avond zat ik onderuitgezakt in de zetel voor de openhaard. Het was al vreselijk laat, en hij en Patty waren nog steeds niet terug van hun rondleiding. ‘Waar blijven ze nou?’ Irritatie nam de overmacht en ik tikte nerveus met mijn voet. ‘Ze zullen er zo wel zijn, Draco. Chill nu even.’ Zuchtte Blaise. Wij twee waren de enige die nog in de leerlingenkamer waren, en Blaise leek ondanks zijn woorden net zo nerveus als mij. Patty betekende voor ons beide heel veel, en we hadden Patty zich nog nooit zo zien gedragen als vandaag. Ze was nerveus en klunzig, een beetje opgelaten en ze probeerde alles te doen om bij Najim op te vallen. Normaal was ze eerder rustig, een beetje sarcastisch en soms wel eens hyperactief, ze was zorgzaam en oplettend. Maar vandaag was alles anders geweest. Zo kende we haar niet, ze was een heel ander mens. Ik keek voor de zoveelste keer op de klok boven de haard, net twee uur geweest. Ik zuchtte. ‘Als hij haar met één vinger aanraakt vermoord ik hem.’ Gromde ik. ‘Rustig maar Draco, ze zal hier zo wel…’ Blaise maakte zijn zin niet af. De muur schoof open en Patty kwam binnen gestrompeld. ‘Waar heb jij gezeten?’ vroeg ik meteen. Ze gaf niet meteen antwoord, ze staarde alleen dromerig voor zich uit. ‘Ga je ons nog antwoord geven?’ vroeg Blaise nu ook. Ze slaakte een dromerige zucht en plofte in een van de vrije zetels neer. ‘Hij is zo fantastisch.’ Bracht ze uiteindelijk uit. ‘Wat hebben jullie gedaan? En waar is hij?’ vroeg ik. Kon ze nou niet gewoon duidelijk antwoord geven? ‘Ik heb hem rondgeleid en daarna zijn we naar het meer geweest, we hebben gepraat en…en…o god hij is echt geweldig. Lief, grappig, een beetje arrogant en als hij in mijn ogen kijkt…Hij ging nog even bij Noémi langs.’ Ik en Blaise keken elkaar veelbetekend aan. God, hoe moesten we hier in hemelsnaam met haar over praten? Het ging eigenlijk meestal over ons Over onze nieuwe veroveringen, onze problemen, onze familie. Maar over Patty? Nooit. ‘Patty, je bent toch niet…nou ja, je ent toch niet verliefd hé?’ vroeg Blaise uiteindelijk. ‘Misschien wel.’ Zuchtte ze. Onbewust ging een steek van jaloezie door me heen. Patty was van mij, en van niemand anders! Niet dat ik ooit verliefd op haar ben geweest, god nee. Maar dat neemt niet weg dat ik van haar hou. Ze is als een zus voor me. ‘Misschien kan je beter naar bed gaan, Patty.’ Zuchtte ik. Ze knikte enkel en stond op. Strompelend naar de trap keek ze nog steeds dromerig voor zich uit. God, ze had het wel héél zwaar te pakken. ‘Ik wacht op Najim, misschien kan jij beter ook gaan.’ Besloot ik. Blaise knikte en geeuwde achter zijn hand. ‘Laat me morgen weten hoe het geweest is.’ Zei hij nog voor hij vertrok. Zuchtend plofte ik terug neer voor het vuur. Ik zou Najim eens laten weten hoe de zaken ervoor stonden. Als hij Patty ook maar met één vinger aanraakte, ging hij eraan!