The Story Of The Last Vampire 4

Who The Hell!?

Krad en Bacara liepen over straat, hun lange jassen wapperden in de nachtelijke winden en hun haren dansten op en neer bij elke stap die werd gezet.
‘laten we maar naar “The Sandman” gaan, daar zijn altijd wel dronken mensen te vinden’ zei Bacara terwijl hij vooruit liep.
Krad stond abrupt stil, ‘“The Sandman?” je weet toch zeker wel dat daar alleen maar trollen rondlopen?’
Bacara draaide zich om en keek geïrriteerd naar Krad, ‘ik kan wel merken dat jij nooit na 3en “The Sandman” ingaat, vanaf die tijd komen alle dronken mensen naar buiten sukkel!’
Krad rolde met zijn ogen en haalde zijn schouders op, ‘wie zorgt er nou voor dat ik meestal tot 5 uur moet werken?’ een arrogante blik vormde zich op Krad zijn gezicht en dit keer was het Bacara zijn beurt om met zijn ogen te rollen, ‘kom gewoon mee’ was het verveelde antwoord.
Krad volgde sloom en een kwartier later kwamen ze aan bij “The Sandman”
Mensen kwamen in groepjes naar buiten, sommige nuchter, anderen stomdronken, en weer anderen werden door de uitsmijters op de stoep neergelegd omdat ze waren flauwgevallen.
Krad zag een meisje weggedragen worden door de uitsmijters en kreeg spontaan honger, ze was een schoonheid.
Haar wangen roze van prachtig bloed, haar haren door de war van het feesten, een strakke broek aan waardoor haar figuur te zien was en een topje met spaghettibandjes.
Maar de kleding van het meisje kon Krad niks schelen, het enige wat hij zag was dat haar nek makkelijk te bereiken was.
Hij liep naar de uitsmijters toe, 2 enorme trollen, die het meisje net wilden neerleggen, ‘geef maar, ze is een kennis van me, ik weet waar ze woont’ zei Krad en hij nam haar over, de uitsmijters stelden geen vragen maar waren blij dat ze van het meisje af waren.
‘kom Bacara, ik heb eten’ zei Krad rustig terwijl hij het bewusteloze meisje op zijn rug neerlegde en zonder moeite wegliep, ze woog bijna niks, daarbij kwam, Krad was enorm sterk.
‘bloed en alcohol, beter word het niet’ zei Bacara sarcastisch en hij volgde Krad richting een steegje.
‘als je nuchtere mensen wilt, dan moet je naar een paar wanhopige wannabe-vampiers op zoek, niet dat hun bloed zo lekker smaakt’ zei Krad, hij legde het meisje tegen een muur aan en ging door zijn hurken waarna hij de haren uit haar nek schoof.
‘eet smakelijk’ zei hij en hij voelde zijn maag knorren uit blijdschap dat het wat te eten zou gaan krijgen.
Maar net toen hij een hap wou nemen voelde hij dat hij achteruit werd getrokken door iemand.
Hij gromde en legde zijn hand op zijn Katana, Bacara was het niet, die stond voor hem verbaasd te kijken naar zijn belager.
Krad stond razendsnel op, trok zijn wapen en draaide zich om, hij keek recht in iemand zijn blauwe ogen, en die iemand stond op nog geen 2 centimeter afstand van hem….