Myth or Reality NINE

‘Ik ga even skaten’ ‘mag ik komen kijken?’ ‘maar natuurlijk’ Ik trek een skinny jeans en een strak vestje aan, pak m’n board, trek snel sneakers aan en we vertrekken naar de skatebaan. Als we daar komen kijkt iedereen ons raar aan. Vooral mij omdat ik als meisje een skateboard onder m’n arm heb maar dat ben ik gewend. Ik stap met m’n board naar de halfpipe en alle jongens kijken spottend, er is geen enkel meisje behalve ik duss… ‘wil er iemand een wedstrijdje?!’ alle jongens beginnen te lachen totdat ze mijn serieuze blik zien. ‘ik ga wel’ een jongen die helemaal achteraan staat loopt naar voren. Hij heeft kort zwart haar dat alle kanten op staat, een skinny en vest aan zoals de meeste hier waaronder ikzelf. Verder ook nog een paar afgetrapte sneakers zoals ook ongeveer iedereen. ‘OOOOHHH!!!’ joelen er een paar. Ik haal een wenkbrauw op terwijl de jongen naast me komt staan. ‘ik ben volgens hun de beste maar ik ben best slecht…’ ‘Mercury Mey is de naam, skaten is mijn faam.’ De jongen grinnikt zachtjes. ‘ik ben Dustin Dawn’ ‘wat voor wedstrijdje wordt het?’ ‘ehm… gewoon 10 keer heen en weer zonder vallen en zoveel mogelijk trucks?’ ‘works for me, jij begint!’ Dustin doet een paar makkelijke trucjes en een paar middelmatige. ‘slecht hé, ik zei dat ik niet goed was!’ ‘wel goed uitgevoert en mooi ook maar niet echt moeilijke trucs, who cares…’ dan begin jij. Je begint met een truc die jij lekker makkelijk vindt, alhoewel die nog steeds moeilijk is voor sommige. Steeds worden de trucs moeilijker maar je doet ze met beangstigende precisie. Als je klaar bent kijkt iedereen met open mond en August en Dustin klappen heel hard voor je. ‘ik zag meteen aan je dat je beter bent dan ik!’ ‘dat merkte ik’ Ik klets nog wat met Dustin terwijl August rustig naar de trucs van de andere jongens kijkt. ‘maar wist je van al die geruchten over ‘wezens’ die in het bos wonen?’ ‘ja, ik heb er zelfs al een paar gezien’ ‘cool’ ‘hoezo begin je er over’ ‘omdat ik denk dat jij ook niet helemaal menselijk bent’ je kijkt Dustin geschrokken aan ‘het is niet erg hoor, ik ook niet. Bijna niemand hier.’ ‘wat ben jij dan?’ ‘als we even naar het bos gaan kan ik het laten zien’ ‘oké, August gaat wel mee’ ‘Sure, hij is ook niet menselijk dus…’
Zodra we de beschutting van een dicht woud om ons heen hebben veranderd Dustin. Z’n botten kraken en vervormen net zo lang tot er een enorme driekoppige hond ontstaat. August en jij kijken verschrikt op ‘kerberos’ ‘niet helemaal, ik bewaak namelijk de hel niet. Maar ik ben de beschermer van dit woud. Mijn krachten zorgen er namelijk voor dat mensen dit woud heel eng vinden en dat alleen wezens zoals jij en ik dit woud kunnen betreden’ ‘gaaf’ ik kijk hem aan en verander in een eenhoorn, niet veel later veranderd August in een Faun. Daarna loop ik het bos in, verander terug en trek kleren aan die ik tegenwoordig altijd ij me heb. Dan loop ik weer terug. Ik hoor august op z’n fluit spelen en begin als vanzelf te dansen.