Chapter 9 - Too Late Realizing What's Going On

Ik stond daar, nog steeds op de trap, naar beneden te kijken. Daar stond hij, nog steeds met z'n bruine haar, z'n skinny jeans, een simpel t-shirt met een paar All-Stars en zijn helder blauwe ogen, de 'mysterieuze-jongen'. Of eigenlijk Jason, z'n echte naam....
Dit kon toch niet waar zijn. 'Hey' zei hij alsof er niks aan de hand was. 'Heey' zei ik maar terug, zodat Charlie niks zou merken. Maar ik wist zeker dat Jason net zo verbaasd was als mij. 'Ik zal wat drinken halen voor jullie' zei Charlie, en hij liep naar de keuken. Toen stonden Jason en ik, nog steeds op de trap staande, naar elkaar te staren. Toen zei hij opeens: 'Zullen we maar aan de tafel gaan zitten?' Ik knikte en liep hem achterna. Charlie bracht ons drinken en ging toen zelf in de tuin werken. Jason en ik zaten aan tafel, zwijgend, af en toe nam een van ons een kleine slok van ons drinken. Toen ik m'n drinken op had, liep ik naar de keuken, zette mijn glas op het aanrecht en liep, zo snel mogelijk, terug naar boven. Ik liep m'n kamer binnen, deed de deur dicht en liet me op bed vallen. Ik wilde m'n MP4-speler pakken zodat ik alle gedachtes kon verdrijven. Het feit dat Adam me had bedrogen, dat ik nu in een huis leefde met de 'mysterieuze-jongen', alles....
Ik hoorde iemand naar boven lopen. Ik lag voor m'n raam en zag dat Charlie nog steeds buiten in de tuin aan 't werken was, dus Jason kwam naar boven. Ik zag (en hoorde) dat Jason voor m'n deur stopte. Ik dacht bijna dat hij op mijn deur wilde kloppen, aangezien die er wel even stond, maar hij liep uiteindelijk gewoon door.
Ik vraag me af wat iedereen opeens met mij te doen heeft. Ik bedoel, Adam komt uit het niets opdagen, the Clique begint opeens weer vanalles te zeggen en doen tegen me en nou Jason ook nog. Ik heb het er helemaal mee gehad. Ik pak m'n MP4-speler, die ik nog steeds niet had gepakt, en begon keiharde rock-muziek te luisteren om alle gedachtes te verdrijven.
Opeens deed ik m'n ogen op, het was donker buiten. Was ik in slaap gevallen? Ik lag met m'n gezicht naar het raam en draaide me om, daar zag ik opeens Jason op z'n hurken zitten. Hij schrok blijkbaar want hij viel bijna achterover. 'Wat doe je hier in mijn kamer?' vroeg ik, aangezien ik er even helemaal niks van snapte wat hij hier deed. 'Nou,' begon hij verlegen, 'je was vanavond niet beneden gekomen om te eten, dus ik kwam wat eten brengen....
Net op dat moment knorde mijn maag. Ik moest er van blozen en Jason begon te lachen. 'Dankje, voor het eten.' 'Geen probleem hoor. Maar ik ga, het is half 1 en ik moet maar eens gaan slapen, trusten.'
'Trusten' zei ik terug. Jason gaf me het bord met eten en liep de deur uit. Ik begon te eten. Het was best lekker.. Zou Jason het gemaakt hebben? Vast niet, jongens koken vast niet, z'n vader heeft het waarschijnlijk gemaakt. Toen ik het op had, liep ik naar beneden naar de keuken. Ik waste m'n bord af en zette het in de kast. Ik liep weer terug naar boven en ging op m'n bed zitten. Ik had helemaal geen zin meer om te gaan slapen, ik was ook helemaal niet moe. Maar ja, ik had ook bijna 7 uur ofzo geslapen. Ik pakte m'n MP4-speler maar en begon weer muziek te luisteren. Ik begon na te denken over de dingen die allemaal gebeurd waren gisteren.
Adam had me bedrogen hoe kon hij. En nog wel met Jessica, van the Clique. The Clique waarvan hij had gezegd dat ze irritant waren. Alhoewel, dat heeft hij nooit echte gezegd, alleen maar dat hij eraan kon ontsnappen. Dus hij deed alleen maar alsof hij ze zo irritant vond. Ik kan het gewoon niet geloven. Ondertussen waren de tranen alweer over m'n wang gaan rollen. Dit mag gewoon niet, m'n eerste liefde, en hij heeft me (bijna meteen) bedrogen. Uiteindelijk na zoveel huilen was ik blijkbaar in slaap gesukkeld. Want die morgen werd ik wakker geschud door Jason, het was 6.30. 'Hey, je moet maar eens wakker worden anders kom je nog eens te laat.'
'Ok.' Jason liep m'n kamer uit, en naar beneden toe. Ik kwam m'n bed uit, pakte wat kleren, liep richting de badkamer, ging in de douche (met de deur op slot natuurlijk). Toen ik uit de douche stapte zag ik dat ik nog steeds helemaal rode ogen had. Maar wat maakte het ook uit, het is niet alsof het iemand iets interesseerde. Ik trok een m'n skinny jeans aan, een sweater en m'n paar zwarte All Stars. Ik kwam beneden, smeerde m'n brood voor school en liep weer naar boven om m'n tas te pakken. Iemand klopt op m'n deur. 'Kom binnen'riep ik.
Jason kwam naar binnen en zei 'Ben je klaar?' 'Ja hoor.' Ik pakte m'n tas op en liep Jason achterna naar beneden. We pakten onze jassen, liepen naar buiten naar de garage en pakten een paar fietsen. Voordat we op de fiets stapten, pakte ik snel m'n MP4-speler en begon ik muziek te luisteren. Ik fietste Jason maar achterna, en na een tijdje fietsen kwamen we op school aan. Het was rond 8 uur en ik had nog een klein kwartiertje voordat ik les had. Toen Jason en ik op school aankwamen gingen we allebei onze eigen weg. We zetten allebei onze fietsen in het fietsenrek en toen gingen we allebei doen waar we zin in hadden. Alsof we niet samen in huis woonde, alsof we niks met elkaar te maken hadden. Maar dat lukte niet lang. Net voor het eerste uur kwam Adam dreigend op me af lopen. Wat ging Adam doen, me slaan, me uitschelden, of juist huilend in m'n armen vallen en z'n excuses aanbieden. Nou dat laatste verwacht ik in ieder geval niet, no way dat Adam dat zou doen, jammer genoeg.