Ik Ging Terug In Det Tijd, Daar Kwam Ik Jou Tegen!(TH-Bill) 5

Minimaal 1 Vraag!!!

Nouja >__>
Jaaaa:D (>__>)

Uitkomst
Ze kijkt me met grote ogen aan. Toe..toekomst...?.. Ik knik van ja. Maar je viel uit de lucht. En ze wijst naar boven. Je bent een engel zegt de dan stralend. Ik verbaas me over haar haar uitspraak. Ze bewonderd me en kijkt dan naar mijn rug. Maar je hebt geen vleugels, Zegt ze sarcastish. Ik grijns. Dat komt omdat ik geen engel ben! zegt ik lachend en ik wrijf over mijn achterhoofd. Oops! zegt ze dan verlegen en ze kijkt weer naar haar voeten. Wat schattig. Ik word wer helemaal warm van van binnen. Maar wat is de toekomst dan? vraagt een jongentje. Ja wat is dat dan? Is dat een dorp. Is het een volk? Een bende? verschillende vragen krijg ik. Dan zegt Angel dat iedereen stil moet zijn. Angel: Miss wilt deze Heer zelf iets zeggen. Ik vervolg mijn verhaal. De toekomst is de tijd die hierna volgt. De mens heeft zich in die tijd steeds weer ontwikkeld en daarom draag ik deze kleding en draag ik goude juwelen. Maar hoe kom je hier dan? Met een paard? vraagt hetzelfde jongetje. Neeh! Lach ik een beetje gek. Met een soort grote doos. En dan kan je kiezen waar je naartoe gaat. Na een paar keer antwoordt te hebben gegeven op verschillende vragen. Komt er een pijnlijke vraag naar boven. Wanneer ga je dan terug? vraagt een klein meisje. Ik....ik....kan..ni..niet.meer..terug zeg ik dan met pijn in mijn stem. Ik kijk rond me en zie verschillende mensen medelevend mij aankijken. Ik kijk naar Angel die ook medelevend mij aankijk. Van de zenuwen begin ik in mijn zakken te rommelen. Mijn mobiel, Mijn I-Pod, Mijn Snoepzak. Dan voel ik een klein papiertje. Hé dat heb ik niet in mijn zak gestopt. Ik haal het eruit en kijk er verbaast naar. Ik vouw het open en zie dat het een kaart is. Het is dé kaart. Dé kaart die mijn moeder me liet zien. Nog een sprankeltje hoop komt in mij op om terug te kunnen. Ik zie dan Angel achter mijn schouder meekijkt. Ik moet lachen om haar nieuwschierigkheid. Wat is dat vraagt ze verbaast. En ze wijstnaar het groepje lettersonderaan het blad. Ik: Dat..Angel.. Is een tekst. Ohw knikt ze ongeïtereseert en ik zie dat ze het nog steeds niet snapt maar ik laat haar maar. Ik kijk goed de kaart na. Ze hadden amsterdam al gehad. En we zaten nu in. Mag ik iets vragen? vraag ik dan aan haar. Kijkt me aan en lacht dan. Tuurlijk! Waar zijn we nu eigenlijk? vraag ik dan nieuwschirig. Loitsche! Zegt het meisje dan. Ik zet grote ogen op. loitsdche...loitsche...loitsche..echo't het dan in mijn hoofd. Daar...daar kom ik vandaan. Uit de toekomst; ga ik door. In de toekomst waar ik woon, woon ik ook in loitsche leg ik haar uit. Als ik om me heen kijk zie ik dat de mensen al met hunzelf bezig zijn. Ik zucht. En kijk dan weer naar kaart. Ik zie..Amsterdam...Loitsche...Brussel! Dat is de volgende. Mag ik nog iets vragen, zeg ik dan blozend..Tuurlijk zegt met een schstige giechel. Weet jij waar Brussel ligt? Ze knikt trots. Ja! vertelt ze dan. Daar a ik soms heen met Anoushka. Wie is dat vraag ik niet begrijpend. Dat is mijn beste vriendin, zegt ze weer trots. “ok..., Hoelang duurt het om naar daar te reizen? Ze kijkt me aan en denkt dan na? Hmmmm... Zegt ze. Ze legt haar wijsvinger op haar kin. Zo schattig als ze nadenkt. Ongeveer 12 dagen. Ik leg haar alles uit over hoe en wat. En dat ik daar heen moet om naar huis te kunnen. Ze knikt telkens begrijpend...Als ik klaar ben met mijn verhaal vraag ik. Heb je misschien zin om mee te gaan? ze kijkt me verbaast aan. En knikt dan heftig ja en steekt haar duim op. Ik moet lachen om haar intelligentie. Ze kijkt me grijnzend aan. We zaten zo ingesprek dat ik niet een door heb dat het al donker is geworden. Ik ben best wel moe. Het was een zware dag. Ik grinnik. Dan pakt Angel mijn hand en knikt naar het kampvuurtje waar de hele groep omheen staan. We gaan lekker eten zegt ze dan. Samen lopen we en gaan we in het zachte gras zitten. Ik krijg iets aangeboden. Eerstwil ik het afwijzen maar dan hoor ik mijn knorrende maag. Ik pak het dankbaar aan en kijk naar Angel die het lekker op zit te eten. Eeuhm... Wat is dit? vraag ik dan verlegen. Dat is kip! Zegt ze smullend. Is echt lekker joh! Ik breng met moeite mijn mond naar het stuk vlees en neem er dan een hap van.
Hmmm.... Bestwel lekker.....