Ik Ging Terug In Det Tijd, Daar Kwam Ik Jou Tegen!(TH-Bill) 4

"Hou je van vliegen?"

"Ja, vliegen is mijn lust en mijn leven"
"Nee, vliegen is niet mijn lust en mijn leven"

Superman X'D
Ik pak snel haar hand. En van schrik trekt ze hem terug en deinst ze achteruit. S...so...oorr..ry... Ik wil je niet laten schrikken zeg ik dan. En ik voel dat ik rood word. Geef niet. Zegt ze dan verlegen terwijl ze naar haar blote voeten kijken. Nu valt het mij pas op. Ze heeft alleen maar één stoffig doekje die haar prachtig gevormde borsten beschermt. Dan glijd ik langzaam naar beneden. Naar haar niet te dikke niet te dunne buik. Ik merk dat ik bijna begin te kwijlen. Dan kijk ik naar haar perfecte mooie heupen. En kijk naar het stoffige doekje die haar heilige plektje doet beschermen. Ik glijd met mijn ogen over haar prachtige benen, naar haar mooigevormde maar verschrikkelijk vieze voeten. Ik kijk weer naar haar gezicht en zie dat ze naar mijn kleding kijkt. Ik denk bij mezelf na, en die mijn vest uit. Hier zegt ik dan terwijl ik naar haar glimlach. Ze kijkt me verbaast aan en pakt het dan verbijsterd aan. Ze kijkt naar het skelet dat er op gegrafeerd staat. Aan haar gezicht te zien vind ze het prachtig. Wow! Zegt ze dan. Ze kijk me scheef aan. En slaat dan haar armen om me heen. Mijn handen willen automatisch naar haar kont glijden maar dan herstel ik mijzelf en leg ze zachtjes op haar rug neer. Ze neemt weer wat afstand en kijkt een beetje naar het vest en weet eigenlijk niet wat ze er mee aan moet. Ze wilt het vest onder haar benen wikkelen. En kijkt er dan verbaast naar. Ik schiet in de lach. Nee!...nee.. zeg ik dan ik pak het aan en maak de rits opnieuw open. En trek het bij haar aan. Ze kijk me stralend aan en vliegt dan weer in mijn armen. Dankje! roept ze dan. Achter ons horen wij luid geschreeuw. We kijken verschrikt de kant op en zien andere mannen ons kwaad achtervolgens. Ik kijk weer naar Angel en ze kijkt met grote ogen naar de mannen. Snel stap er onder. Ik stap weer opnder het zeil en de wolf komt er weer bij zitten. Even later voel ik het karretje met volle snelheid over het pad in het bos rijden.

Angel POV

Ik houd mijn adem in en zie het kamp van onze stam steed dichterbij komen. Ik moet de jongen beschermen. Ik zet de snelheid steeds sneller. Ik rijd het kamp op en schreeuw: Snel! De snuivelaars! En ik zie de mannen al met speer en al klaar staan om ag te vuren op de snuivelaars. Ik rij verder het kamp op en kijk in het rond. Gelukkig iedereen is nog aanwezig. Ik stap van Troje af. En pluk wat gras uit de grond en houd het voor haar. Ze likt het van mijn hand af en ik lach. Ik geef haar nog een kusje op haar snuitje en loop dan naar het karretje. Daar zie ik...Bill...In een gekropen zitten. Ik leg mijn hand op zijn schouder en kijk hem aan. Hij huilt! Ik kijk bezorgt terug. Ik laat Lenny de kar uitgaan die dan naar Menno rent. Ik stap naast...Bill...In het karretje en kijk hem medelevend aan. Ik hoor hem zacht snikken. Ik leg mijn arm om zijn schouders. Hij lacht zwakjes naar me en ik help hem dan met opstaan. Langzaam stappen we het karretje uit. Ik hoor opeens hard geschreeuw en gescheld uit de verte . Ik zie dan de snuivelaar worden omgebracht en Lenny rent er opaf. ik grinnik en kijk dan hoe hij een van de mannen verscheurt. Ik kijk terug naar bill. Opeens komen er een heleboel mensen om hem heen staan. Een edele... fluisterd iedereen. Iedereen kijkt hem verschrikt aan. Edel? Wat is dat. Ik kijk hem niet begijpend aan. Geen idee zeg ik dan terug. De edele hebben van ons gestolen! roep er dan een oude vrouw. Langzaam komen ze mensen steeds dichterbij. Ik zie Bill bang om zich heen kijken. De mensen komen steeds en steeds dichterbij. STOP! Schreeuw ik dan. Ik zie alle mensen schrikken. Ik kijk Bill aan. Misschien kan deze heer zelf vertellen waar hij vandaan komt.

Bill POV
Ik grijns in mezelf. Hihi, ze noemde mij een heer. Maar dan denk ik weer aan het zinnentje: Zelf vertellen waar hij vandaag komt. Langzaam banen tranen zich een weg lang mijn wangen. Ik kijk Angel aan die dan mijn arm neemt en in mijn oor fluisterd: Miss kan je nu even zeggen waar je vandaan komt, anders kan ik je verzekeren dat je vanavond op het kampvuur ligt. Ik schrik en kijk haar lieve gezichtje aan. Was dat een bedreiging? vraag ik dan grijzend. Nee! Dat was een waarschuwing. Anders denken ze dat je een edele bent en dan beland je op de brandstapel. Ohww... Knik ik dan begrijpend. Dan kan ik het maar beter zeggen denk ik dan in mijzelf. Ikkeuhh...kom uit eeuh....De...euhh...Ze kijkt me afwachtend aan en dan zeg ik: ...toekomst...