~39

Voorzichtig spelen mijn vingers met een van Yu’s haarlokken. “Zullen we het maar vergeten, en gaan slapen?” Yu knikt en trekt me mee, als hij zich naar achter laat vallen. Rustig trek ik de dekens over ons heen en druk een kus op Yu’s sleutelbeen. Hij trilt nog steeds een beetje en het ziet er niet naar uit dat hij kan slapen. Ik zie geen andere optie, dan mijn krachten te gebruiken. Zachtjes druk ik mijn voorhoofd tegen de zijne en beveel zijn lichaam om te ontspannen. Gelijk beginnen zijn ogen verwoed te knipperen tegen mijn macht. Maar met een zacht kusje zend ik hem naar de bewusteloosheid. Daarna nestel ik me tegen hem aan en val langzaam in slaap.

Een zachte wind speelt door mijn haren en ik staar in de ogen van een meisje. Ze is blond en heeft blauwe ogen. Naast haar ligt een wolf, maar niet zomaar een wolf. Mijn beschermgeest. Een beetje verward kijk ik om me heen, maar er is niks verder. Alles is donker. “Ik besloot je maar een bezoekje te brengen. Je kent mijn vriend al lijkt me.” Met die woorden legt ze een hand op de kop van de wolf. Ik knik langzaam, mijn keel zit gewoon dicht. “Je hoeft niet bang te zijn. Ik doe je niks. Ik kom je juist gelukkig nieuws brengen. Voor je vriendje was het wel anders.” Mijn ogen sperren verschrikt open. Dus zij veroorzaakte zijn nachtmerrie. “Wat voor nieuws bracht je hem?” Flap ik zonder nadenken uit. Het meisje lacht. “Kan ik niet zeggen. Het komt wel goed. Hij is wat geschrokken, maar het komt in orde. Ben je niet benieuwd naar mijn blije nieuws.” Mijn wenkbrauwen gaan bijna automatisch omhoog. Wat voor blij nieuws kan zij me nou brengen? “Je bent zwanger…” Mijn mond zakt langzaam open. “Ik ben wat? !” Bazel ik verbaast. “ Dat kan niet. Dat is onmogelijk.” Het meisje lacht weer. “Je bent het bewijs dat wonderen de wereld nog niet uit zijn. Nee, dat lieg ik. Er worden wel vaker kinderen geboren uit relaties van vampieren. Maar dit is de eerste keer dat ik een mens- vampier relatie zo heb zien uitdraaien. Maar goed… Ik wil je alleen helpen. Je kind zal geboren worden als een mens, maar op zijn 18e verjaardag zal hij veranderen. Zijn vampiergenen zullen op gaan spelen en dan stopt zijn tijd. Het zal zwaar voor je worden, maar het komt goed...” Ik zucht even diep en kijk dan diep in haar ogen. “Weet Yu dit?” De blondine schudt haar hoofd. “Nee, alleen jij en ik ga het Rose nog vertellen. En misschien breng ik nog een bezoekje aan Ismael. Die heb ik al zolang niet meer gezien.” Ze zucht even en haar blauwe ogen zijn gevuld met verdriet. “Misschien tot snel, Kira…” Een fel licht verschijnt en ik schrik wakker.

Voorzichtig leg ik mijn hand op mijn buik. “Nee, dat kan niet het was maar een droom.” De deur gaat open en ik zie Rose staan. Rose! Zeg dat het een leugen is. Ik kan niet zwanger zijn. Ik ben dood verdomme! Rose schud zachtjes haar hoofd en loopt op me af. Haar vingers glijden mijn haar in en ze zucht. Je andere spieren werken toch ook nog en je hormonen ook waarom zou je dan niet zwanger kunnen worden? Het enige wat niet meer klopt, is je hart. Ik kijk haar verbaast aan. Dus je gelooft haar? Rose knikt kort. Jij niet dan? Ik bedoel je bent er nu heel druk mee bezig. Ze is een geest die hebben geen besef van tijd. Als zij zegt dat je zwanger bent dan geloof ik dat. Ik knik. Ik geloof het ook. Ga je het Yu vertellen? Ik schud mijn hoofd. Nee, het is mijn probleem. Ik ben zwanger en hij heeft al genoeg te verduren. Nee, dit houd ik voor mezelf. Rose schud haar hoofd en zucht. De eerste zonnestralen komen de kamer al in en Yu begint zacht te kreunen. Gelijk is Rose weg. “Liefje? Wat is er je kijkt zo geschrokken.” Ik schud mijn hoofd en draai me om naar Yu. “Er is niks ik had gewoon een nachtmerrie..” Yu schudt zijn hoofd. “Jij ook al…” Ik knik. “Waar ging de jouwe over?” Ik schud mijn hoofd. Bedenk iets, Kira!