Life of THÉ Weirdo’s and There Guests. 19

# Bo

’Hef die luie kont, we moeten nog pakken, we vertrekken morgen meteen na de show’ zegt Jenny. ’Waarom? Ik lig net zo lekker’ zeg ik en ik vlei me nog wat dichter tegen Kevin aan. ’En Kevin wilt me niet loslaten’ zeg ik. Ik neem Kevin’s armen en leg ze rond mijn middel. ’Zie je? Hij laat niet los’ Jenny kijkt me droog aan. ’Moet ik naar je toekomen?’ dreigt ze. Kevin trekt snel zijn armen weg en ik kijk hem verbaasd aan. ’Wat? Ik werk Jenny liever niet tegen hoor’ zegt Kevin zogezegd bang. ’Mietje’ sis ik nep beledigd en ik sta op van zijn schoot. ’Nu mag je mij helpen met inpakken’ Ik trek hem recht uit de zetel en trek hem mee naar mijn kamer. Daar laat hij zich op bed vallen, terwijl ik mijn koffer vanonder mijn bed sleur. Ik smijt hem op bed en hij mist Kevin maar net. ’Wow, rustig’ ‘Dan had je me maar moeten helpen’ zeg ik en ik steek demonstratief mijn tong naar hem uit. Dan loop ik naar mijn kleerkast en ik trek hem open. ’Wat?! Heb je daar allemaal inzitten’ roept Kevin en hij komt achter me staan. ’Kleren?’ antwoord ik droog. ’Vééél kleren’ verbeterd hij me. ’Stop met zagen en help me om dit’ ik wijs naar mijn kast ’in dat’ ik wijs naar mijn koffer ’te krijgen’ ‘Honey that will never work’ zegt hij verwijfd. ’Och schat alles gaat alleen heb ik een man nodig.. kan je er één voor me halen?’ vraag ik zoet. ’Ooh!’ roept hij verbaasd. Hij begint me op een homoachtige manier te slaan en ik hou zijn handen vast. ’Stop maar, anders bezeer je jezelf nog’ zeg ik. Hij trekt een pruillip en ik geef hem snel een kus. ’Je moest eens weten hoe goed je eruit ziet met een pruillip. Dus stop maar, straks komen nog alle jongens achter je aan. ’ ‘Och schat dan zeg ik ze gewoon dat ik niet gay ben he’ zegt hij nog steeds verwijfd. ’En dat kan jij overtuigend?’ plaag ik. ’Weet je waarom gaan we niet gewoon verder met pakken?’ ‘Je bedoelt beginnen.. Au’ zeg ik als hij me een mep geeft.
’Wat moet ik allemaal meenemen?’ ‘Kleren?’ ‘Nee je meent het? Ik dacht dat we naar een nudistenkamp gingen’ ‘Daar kunnen we nog altijd naartoe gaan weet je’ ‘Jij wil wel he?’ ‘Mhh’ ‘Dan toch wel zonder mij, komaan wat moet ik mee?’ ‘Een bikini?’
Na een uur, ja geloof het of niet, na een uur zijn we eindelijk klaar. Kevin sleept mijn koffer naar beneden, met mij vrolijk huppelend naast hem en zet hem in de hal zodat ik er morgen niet meer mee moet sleuren. ’Jullie zijn snel klaar seg’ zegt Jenny ironisch. ’Hij is niet erg hulpvol’ zeg ik en knik naar Kevin. ’Pff ik zal nog eens je koffer naar beneden dragen’ zegt hij en hij gaat in de zetel zitten. ’Daar is die pruillip weer’ zucht ik en ik ga naast hem zitten. ’Ik zweer het, hij is net een klein kind.’ zucht ik overdreven. ’Daarstraks vond je nog dat ik er zo goed uitzag!’ Hij trekt een nog grotere pruillip en ik leg mijn hoofd op zijn schouder. ’Je bent mijn klein kind, met de liefste pruillip ooit’